اشوب تر

عالم آشوب تر از طره طرار خودی فتنه انگیزتر از غمزه خونخوار خودی

مژده ای ذوق خرابی که بهارست بهار خرد آشوب تر از جلوه یارست بهار

حجابی زین درون آشوب تر نیست که رنج خاطر است ار هست و گر نیست

وضع آشفتگی ام بی تو چنان زیبا بود که دل آشوب تر از زلفِ پریشان رفتم

رفتم آهسته ولی صاحب دل می داند که دل آشوب تر از زلف عروسان رفتم