زرنیخ سفید

در گذشته بیشتر از رنگدانه‌هایی همچون سفیداب، زرنیخ، زنگار، شنگرف، لاجورد، سیلو، گِل هرمز استفاده می‌شده است، اما امروزه به‌جز معدودی از رنگدانه‌ها نظیر گِل‌ماشی (گِلِ اُخرا) که به وفور در طبیعت یافت می‌شود، بیشتر رنگدانه‌ها در آزمایشگاه‌ها و کارخانه‌ها ساخته می‌شوند. آبی اولترامارین، سفید تیتانیوم، و رنگدانه‌های خانواده کبالت و کروم از این دسته‌اند.

نقاشی‌های دیواری پنجکنت در ساختمان‌های عمومی (پرستشگاه‌ها) و در منازل شخصی ساکنان شهر پیدا شده‌است. این نقاشی‌ها با رنگ‌های سریشمی گیاهی اجرا شده‌است. رنگ‌های قرمز با غلظت‌های مختلف از زمین‌های دارای مواد آهنی، و رنگ‌های زرد از اُخرا تهیه شده. رنگ آبی لاجوردی از لاجورد به دست آمده و برای رنگ سفید از گچ و خاک رس استفاده شده‌است. رنگ سیاه از استخوان سوخته و زغال تهیه شده، گاهی هم از دوده استفاده شده‌است. رنگ‌های فسفری، زرنیخ و شنگرف هم به کار رفته‌است.