دلاور شدن

در اين ميان و در اين جلسه ظلمانى ، ناگهان جرقه اى بدرخشيد و دلاور مردى بنامن انسبن نصر عموى انس بن مالك برخاست و باكمال شهامت گفت : اى قوم ! اگر محمد (صلى الله عليه وآله ) كشته بود، پروردگارمحمد (صلى الله عليه وآله ) زنده است و شما بعد از كشته شدن محمد (صلى الله عليهوآله )، زندگى را براى چه مى خواهيد؟ برخيزيد با دشمن بجنگيد همان گونه كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله ) مى جنگيد، و همان گونه كه او مرد، شما نيز بميريد(كه مرگ شرافتمندانه است ) سپس ‍ متوجه خدا شد و عرض كرد: خدايا من از پيشگاه تو از گفتار اين ها (منافقان ) معذرت مى خواهم ، آنگاه شمشير از نيام كشيد و چون قهرمانى بد بديل به سوى دشمن حمله كرد و با آن ها تا آخرين حد توانش جنگيد و سرانجام سخاوتمندانه خونش را نثار نمود و شهد شهادت نوشيد. (297)

چون مركز فرماندهى سپاه به عهده شخص پرچمدار است و تا زمانى كه پرچم در اهتراز قرار دارد، انبوه لشگر دلگرم و بدون هراس و ترس به سر مى برند؛ لذا پرچمدار بايد فردى رشيد، دلاور، فداكار، جسور و قدرتمند باشد و از شوكت و حمله دشمن نهراسد. چه اين كه سقوط و سر نگون شدن پرچمدار مايه شكست لشگر است 

اگر از به دراز كشيدن سخن نمى ترسيدم ، در اين باره شرح و تفصيل بسيار مى دادم . عدّه اى از دلاوران و بزرگان و افراد بى نظير را مى شناسم كه گويى مرگ برگذشتگان آنان سعادت و رحمت ، و بر باقيمانده شان مايه افزونى ونعمت است ، و لذا به سپرى شدن ايّام دار زوال و نيستى بسيار شائق ، و به راههاى اقبال و روى كردن به خدا بسيار آشنا، و به صفات كمال آراسته ، و از بودن در دار دنيا، به خاطر بيم از نقص اعمال و حالاتشان ، خوف و هراس دارند.

امام عليه السلام در پاسخ وى چنين فرمود:((وَاللّهِ لَقَدْ بَلَوْتُهُمْ ...؛)) آرى ، به خدا سوگند ! آن ها را آزمودم و نيافتم مگر دلاور و غرّنده (شيروار) و با صلابت و استوار(كوهوار)، آنان به كشته شدن در ركاب من آن چنان مشتقاق هستند مانند اشتياق طفل شيرخوار به پستان مادرش )).

(به خدا سوگند! آنان (اصحابم ) از آزمودم و نديدم آنان را مگر دلاور و غرنده(شيروار) و با صلابت و استوار (كوهوار) كه به كشته شدن در كنار من چنان مشتاقتند مانند اشتياق طفل شير خوار به پستان مادرش ).