اسور بانی پال

این بار بابل بر خلاف دوره سناخریب تخریب و ویران نشد، اما بنا به گفته کتیبه‌ها، قتل عامی از شورشیان و قیام کنندگان به وقوع پیوست، حتی منابع اطلاعاتی از برخی موارد آدمخواری در آنجا حکایت دارند. آشوربانیپال به بابل اجازه داد که وضعیت نیمه خودمختار و نیمه خودگردان خود را حفظ کند، اما از قبل رسمی‌ تر شد. ایلام، یعنی مهم‌ترین متحد شمش شوم اوکین هم شکست داده شد و آشور بانی پال آن سرزمین را به طرز فجیعی به ویرانه تبدیل کرد. پس از شمش-شوم-اوکین، آشور-بانی-پال فردی به نام کندلانو را به دست نشاندگی از سوی خود در بابل تعیین کرد.

در مقابل، آشور بانی پال هم سعی می‌کرد با کارهایش دل مردم بابل را به دست‌آورد و در نزد آنان محبوب و عزیز شود؛ مثلاً نقش فعالی در احیای پرستشگاه‌ها در جنوب داشت، فی المثل سنگ نوشته‌ای از چگونگی کمک او به بازسازی و مرمت معبد اساگیلا حکایت دارد.

هنگامی که اورتکو پادشاه ایلام به‌طور شگفت آوری به بابل حمله کرد، آشور بانی پال در فرستادن سپاه کمکی به بابل تعلل کرد، این ممکن است دو دلیل داشته بوده باشد؛ یا پیام‌های آرامش بخش سفرای ایلامی یا به‌طور ساده‌تر اینکه آشور بانی پال در آن زمان برای کمک به همسایه جنوبی خود آمادگی نداشته‌است، در هر صورت معلوم است که چنین تعللی می‌توانسته شمش-شوم-اوکین را رنجانده باشد.

آشوری‌ها به بابل حمله کردند و پیروز میدان جنگ شدند. آشوری‌ها بورسیپا و بابل را محاصره کردند و از رسیدن قوای کمکی به بابلیان جلوگیری کردند. به این ترتیب محاصره شدگان در وضعیت ناامیدکننده‌ای قرار گرفتند. دو سال این محاصره به طول انجامید و سرانجام در ژوئن ۶۴۸ پ.م. بابل تسلیم نیروهای آشوری شد. شمش-شوم-اوکین درست قبل از این که شهر به تصرف نیروهای آشور بانی پال درآید، قصر خود را آتش زد و به این ترتیب به حیات خود پایان داد. سوختن او در شعله‌های آتش قصرش، باعث شد که یونانیان آینده، این واقعه را در حکایت سارداناپال (آشور بانی پال) به یاد داشته باشند.

با وجود لقب پرابهت شمش شوم اوکین قدرت و اختیارات وی محدود بود؛ مثلاً وی خودش آداب و تشریفات مذهبی بابلی را اجرا می‌کرد، اما انجام پروژه‌های رسمی ساخت و ساز بابل هنوز توسط برادرش آشور بانی پال اجرا و سرپرستی می‌شد.

موقعی که اسار حدون مرد، این اقدام قاطع مادربزرگ بچه‌هایش نقیعه بود که باعث شد آشور بانی پال علی‌رغم مخالفت مقامات دربار و بخشی از جامعه روحانیت، به سلطنت برسد.