معنی کلمه احمد بن عبدالرضا در دانشنامه اسلامی
از زندگانی احمد اطلاعات کمی در دست است. آنچه از وی می دانیم این است که وی اهل بصره یا دمامین بوده است و به دلایلی نامشخص به ایران مهاجرت کرده است ولی بعدا از این مهاجرت اظهار تاسف کرده است.. معلوم نیست که او در چه تاریخی به ایران سفر کرده، ولی از یادداشت های پایانی تألیفاتش پیداست که احمد سال های ۱۰۶۸-۱۰۷۹ق را در نواحی مختلف خراسان، چون ادکان، شاندیز و مشهد گذرانده و در هر یک از این نواحی تألیف یا تألیفاتی داشته. وی هم چنین در این مدت با پادشاهان و ملوک نیز مصاحبت هایی داشته است چرا که وی در فائق المقال، از مصاحبت خویش با پادشاهان یاد کرده و آن را یکی از عوامل نپرداختن به ادامه تحصیلات و تحقیقات دانسته است. با توجه به اینکه او فائق المقال را در نخستین سال ورود به حیدرآباد تألیف کرده، مصاحبت او می بایست مربوط به پیش از این تاریخ و در نواحی مختلف بوده باشد. از احوال احمد پس از ۱۰۸۵ق اطلاعی در دست نیست. وی در همین سال برای شخصی به نام احمد بن جعفر چلبی اجازه نوشته است.
احمد از بیشتر علوم و فنون روزگار خویش بهره داشته و کتاب ها و رساله هایی در هر باب نوشته است. تألیفات او دانش او را در تفسیر، اصول، حدیث، فقه، رجال، اخلاق، فنون ادبی، طب، هیئت و نجوم، علوم طبیعی و مهارت هایی چون قیافه شناسی نشان می دهد . اما ظاهرا وی به حدیث و رجال بیش از دیگر علوم علاقه داشته است. چراکه مهم ترین اثر وی فائق المقال در حدیث و رجال است. او در این کتاب گفته است که ۱۲۰۰ حدیث را با سلسله اسناد و ۱۲ هزار حدیث را بدون سلسله اسناد، حفظ بوده است. احمد شاگرد حر عاملی بوده و بیشتر احادیث آن کتاب را از او روایت کرده است. حر عاملی در ۱۰۷۵ق به خط خویش بر کتاب الدرة النجفیة او تقریظ نوشته. نسخه خطی کتاب یا دستنوشته حرّ عاملی موجود است.