عود سوخته

معنی کلمه عود سوخته در لغت نامه دهخدا

عود سوخته. [ دِ ت َ / ت ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عودی که سوخته باشد، و ظاهراً آن را برای سپید کردن دندان بکار میبردند :
مشرق به عود سوخته دندان سپید کرد
چون بوی عطر عید برآمد ز مجمرش.خاقانی.خوش خوش به روی ساقیان دیدند خندان صبح را
گویی به عود سوخته شستند دندان صبح را.خاقانی.وز پی دندان سپیدی همرهان از تَف آه
دل چو عود سوخته دندان کنان آورده ام.خاقانی.

معنی کلمه عود سوخته در فرهنگ فارسی

عودی که سوخته باشد و ظاهرا آنرا برای سپید کردن دندان بکار میبردند

جملاتی از کاربرد کلمه عود سوخته

ایدوست بشنو آه دل سوزناک من آری ز عود سوخته خوش میدمد عبیر
مانی به عود سوخته برطرف عارضش یا حلقه حلقه دود بر اطراف مجمری
چو عود سوخته ام در فراق تو جانا که آتش غم تو سنگ در گداز آرد