عو

با آنکه در حسام تو در شرع انتقام خون عو حلال‌تر از شیر مادرست

قبض دل قبض عوان شد لاجرم گشت محسوس آن معانی زد علم

چو آنت گشت میسر نکرده غسل هنوز میان خلق بد عوی مردییت غوغاست

حذر کن ای عوان از نوحه مظلوم و اشک او که می ترسم کند کار دعای نوح و طوفانش

فتاده کارکسان با جماعتی که بوند همه عوان و همه خونی و همه ناکس‌!

آن عوان را آن ضعیف آخر چه کرد که دهد او را به کینه زجر و درد

خیزد از جای خویش و هوی کشد گرنه او را بدید عوی کشد