عشق خدا

شـيـخ صـدوق حـديـثـى از رسول خدا(ص ) روايت كرده كه بر فرض صحت آن ، مى توانميان هر دو قول جمع كرده و با حدودى اشكال مطلب را بر طرف ساخت . وى به سند خود از انـَس از رسـول خـدا(ص ) روايـت كـرده كـه آن حـضرت فرمود: شعيب از عشق خدا آن قدرگـريـست كه چشمش نابينا شد. پس خداى سبحان قوه بينايى را به او باز گرداند، ولى شـعـيـب دوباره آن قدر گريست كه نابينا شد. خداى تعالى براى بار دوم نيز او رابـينا كرد و شعيب مجدداً گريست تا نابينا شد و سومين بار نيز خداوند بيناييش را به وى بـازگرداند. هنگامى كه بار چهارم شد، خداوند بدو وحى كرد: اى شعيب !آيا براى هميشه مى خواهى اين چنين گريه كنى ؟ اگر گريه تو به سبب ترس از آتش است ، من تو را زآتـش دوزخ پناه داده و نجات مى دهم و اگر براى اشتياق بهشت است ، من آن را بر تو مباح ساختم .

بين راه مكه و مدينه با زيد بن على (عليهماالسلام ) همسفر بودم ، او در عبادت و اطاعت خداروحيه اى عالى و حال عجيبى داشت . او بعد از نماز واجبش بازمشغول نماز مى شد تا وقت نماز واجب ديگر فرا مى رسيد، و شب را همه درحال نماز و تسبيح مى گذراند و اين آيه را مرتب زمزمه مى كرد: (( و جائت سكرة الموتبالحق ذلك ما كنت منه تحيد)) (219) بعد با ما نماز شام را مى خواند و همين آيه را مرتب تكرار مى كرد تا نيمه هاى شب ، و در اين وقت ديدم كه او دستش را به آسمان بلندكرده و با قلبى آكنده از عشق خدا با لحنى جانسوز و دلنواز به مناجات پرداخته و مى گويد: ((الهى ، عذاب دنيا از عذاب و شكنجه هاى آخرت آسان تر است .)) بعد به شدتمى گريست ، من به طرف او رفتم و عرض كردم : فرزند پيغمبر، تو در اين شبحال عجيبى دارى و اين جزع و بى تابى از خوف خدا را تا به حال از كسى غير از شما مشاهده نكرده ام .