معنی کلمه درعیه در لغت نامه دهخدا
درعیة. [ دِ عی ی َ ] ( ع اِ ) پیکانی که در زره درآید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، دَراعی . ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
درعیه
درعیة. [ دِ عی ی َ ] ( ع اِ ) پیکانی که در زره درآید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، دَراعی . ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
معنی کلمه درعیه در دانشنامه عمومی
جملاتی از کاربرد کلمه درعیه
۱-شیخ نشین درعیه.۲-امارت درعیه.۳-امارت نجد.۴-عربستان سعودی (امروزین).
سعود بن محمد بن مقرن (زاده ۱۶۴۰ - درگذشته ۱۷۲۵) جد اعلای آل سعود بود. او از دودمان مقرن از طایفه بنی‌حنیفه از قبیله بکر بن وائل بود. او از ۱۷۲۰ تا ۱۷۲۵ حاکم درعیه بود.
این شهر کوچک در پنجاه کیلومتری شمال غربی شهر ریاض و بین آبادی العیینه در مغرب و شهر درعیه در جنوب شرقی است. مختصات این شهر َ54 24 عرض شمالی و َ27 46 طول شرقی گزارش شده است و در مسیر ریاض-بریده واقع شده است. فاصله این شهر تا ریاض نزدیک به ۳۰ کیلومتر است.
سعودی‌ها درعیه، پایتخت ویران شده دولت اول سعودی را به یک جاذبه گردشگری بزرگ تبدیل می‌کنند.
اولین دولت عربستان سعودی که محمد بن سعود - امیر درعیه -آن را در سال ۱۱۵۷ ق / ۱۷۴۴ میلادی در میانه شبه جزیره عربستان بنیان نهاد و درعیه را به پایتخت منطقه زیر نفوذ قدرت خود تبدیل کرد. اولین دولت عربستان سعودی تا پایان آن در سال ۱۲۳۳ ق / ۱۸۱۸ م همچنان گسترش یافت؛ اما به دست ارتش عثمانی به رهبری ابراهیم پاشا فروپاشید.
این اتحاد در ۱۷۴۴ م به بیعت درعیه منجر شد که در واقع اولین دولت سعودی است که در درعیه مستقر گردید.
دِرعیّه (به عربی: الدرعية) شهری در عربستان سعودی، مرکز شهرستان درعیه که در شمال غربی ریاض قرار گرفته، از سال ۱۷۴۴ تا ۱۸۱۸ میلادی پایتخت نخستین دودمان و اقامتگاه اصلی خاندان سعود بود که توسط ابراهیم محمد علی پاشا در سال ۱۸۱۸ این شهر ویران شد.