حکم دین

هر چه می گیری به حکم دین بگیر نی به حکم مدبری دین ناپذیر

گوید خرد که بهر کسی ترک جان مکن این رسم عشق باشد وآن حکم دین بود

چون نهان دارد آنچه مصلحت است خاینش خوان به حکم دین، نه امین

همه غافل از حکم دین و شریعت همه بی خبر از خدا و پیمبر

بر بزرگان چو حکم دین راندی چرخ بر حکمش آفرین خواندی

□ هر مذهب ترکیبی است از بعضی موازین دینی با بعضی مطالب دیگر؛ یعنی: امروز یک فرد مسلمان پیرو مذاهب موجود، پیرو مجموعه‌ای است که قسمتی از این مجموعه، از «اسلام» است، و قسمتی دیگر ازآن، خارج از اسلام :و هم چنین گفته‌ایم: که استنباط احکام گوناگون در هر زمان باید با تلاش و اجتهاد دانشمندان ذی‌صلاح و به طریق شورائی، صورت پذیرد که در آن صورت خداوند، آن را به عنوان حکم دینی می‌شناسد و می‌پذیرد.

حکم دین هر ساعت از فتوای او فربه‌ترست دیده‌ای فربه کنی چون کلک او از لاغری

حرکات جوارح و اعضا راست کردن به حکم دین هدی

به امر مجلس عالی به حکم دین قویم شدند بدکنشان چوب دار را زیور