یوسف بن علی هذلی بسکری

معنی کلمه یوسف بن علی هذلی بسکری در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بسکری عالم نحوی نابینا و متکلم و عالم به قرائات شاذّ و مشهور قرآن در قرن پنجم است.
بِسکِری، ابوالقاسم، یوسف بن علی بن جِبّارة بن محمدبن عُقَیل هذلیِ مغربیِ بسکری، نحوی نابینا و متکلم و عالم به قرائات شاذّ و مشهور قرآن در قرن پنجم.در۴۰۳ به دنیا آمد.کثیرالسفر بود و از بِسکِرة مغرب به سرزمینهای شرقی جهان اسلام سفر کرد و از دورترین دیار مغرب تا باب فرغانه از محضر بسیاری از مشایخ علمی کسب دانش کرد و قرائتهای مختلف را فراگرفت. در بغداد، از کسانی چون ابوالعلاء محمدبن علی بن یعقوب واسطی قرائت آموخت، در اصفهان، از حافظ ابونُعیم احمدبن عبدالله اصفهانی (متوفی ۴۳۰) سماع حدیث کرد، و در نیشابور، نزد زین الاسلام ابوالقاسم قشیری (متوفی ۴۶۵) حدیث خواند و قشیری در مسائل نحوی از آرای او استفاده می کرد علاوه بر این، از دیگر مشایخ حدیث نیشابور، چون احمد مغربی و حاکم نیشابوری و مَخلَدی و خَفاف و ابوبکربن ابی القاسم سماع حدیث کرد.خواجه نظام الملک طوسی در ۴۵۸ او را در مقام مُدرس قرائات قرآن در مسجد نظامیه نیشابور منصوب و برای او حقوق ماهانه مقرر کرد.بسکری در این منصب باقی بود تا در ۴۶۵ درگذشت. او در قرائات قرآ ن کتاب الکامل را نوشت.

جملاتی از کاربرد کلمه یوسف بن علی هذلی بسکری

خِرَدنامه منظومه‌ای است اثر ابوالفضل یوسف بن علی مستوفی که در اوایل قرن ششم تألیف شده و سخنان بزرگان ایرانی، یونانی و همچنین بزرگان دین از جمله پیامبر اسلام و علی بن ابیطالب در آن به نظم آمده ست.