گوهر اور

معنی کلمه گوهر اور در لغت نامه دهخدا

( گوهرآور ) گوهرآور. [ گ َ / گُو هََ وَ ] ( نف مرکب ) آورنده گوهر. پدیدارسازنده گوهر. بوجودآورنده گوهر :
گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک
از طبع گوهرآور و عنبرفکن نیند.خاقانی.

معنی کلمه گوهر اور در فرهنگ فارسی

( گوهر آور ) ( صفت ) پدید آورند. گوهر موجد جواهر : گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک از طبع گوهر آور و عنبر فکن نیند . ( خاقانی )

جملاتی از کاربرد کلمه گوهر اور

«ترکی » زین نمط اگر، رشته به گوهر آوری غیرت بحر و کان شود دفتر کم بهای تو
ای ساخته غالب از نظیری ها قطره ربای گوهر آور