معنی کلمه گوهر اور در لغت نامه دهخدا ( گوهرآور ) گوهرآور. [ گ َ / گُو هََ وَ ] ( نف مرکب ) آورنده گوهر. پدیدارسازنده گوهر. بوجودآورنده گوهر : گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک از طبع گوهرآور و عنبرفکن نیند.خاقانی.
معنی کلمه گوهر اور در فرهنگ فارسی ( گوهر آور ) ( صفت ) پدید آورند. گوهر موجد جواهر : گاوی کنند و چون صدف آبستن اند لیک از طبع گوهر آور و عنبر فکن نیند . ( خاقانی )
جملاتی از کاربرد کلمه گوهر اور «ترکی » زین نمط اگر، رشته به گوهر آوری غیرت بحر و کان شود دفتر کم بهای تو ای ساخته غالب از نظیری ها قطره ربای گوهر آور