گونۀ دست ساخته
جملاتی از کاربرد کلمه گونۀ دست ساخته
کاوش در منطقه «حجیج» در شمال غرب استان کرمانشاه علاوه بر کشف دست ساخته‌های سنگی با قدمت ۴۰ هزار سال، با نمایان شدن نشانه‌هایی از دوره فراپارینه‌سنگی نیز همراه بود. نتایج اولیه برنامه پژوهشی شناسایی و کاوش در مکان‌های پارینه‌سنگی منطقه حجیج در شمال غرب استان کرمانشاه نشانه‌ای از وجود آثار سکونت انسان‌های نخستین در این منطقه است. انجام این کاوش در چند پناهگاه صخره‌ای در نزدیکی روستای حجیج، منجر به شناسایی بقایای فرهنگی دوره پارینه‌سنگی میانی شده‌است. تا پیش از این، شناخت باستان‌شناسان از دوره‌های پارینه‌سنگی این منطقه بسیار محدود بوده و این کاوش‌های باستان‌شناختی علاوه بر جنبه حفظ، ثبت و ضبط روشمند اطلاعات این مکان‌ها، نقش بسزایی در افزایش آگاهی از زندگی و محدوده پراکنش انسان‌های دوره پارینه‌سنگی در منطقه حجیج و شمال غرب کرمانشاه دارند. همچنین چند مکان با آثار دوره پارینه‌سنگی در اورامان شناسایی شده‌اند که قدیمی‌ترین آنها در نزدیکی حجیج قرار دارد و متعلق به دوره پارینه‌سنگی میانی است.
قدیمی‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی منطقه شمال سفالینه‌ها و دست ساخته‌های بشر، پیشینه سکونت و زیست در این منطقه را به بیش از هفت هزار سال پیش می‌رساند.[نیازمند منبع]
اولین دکمه‌های سرآستین در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم در اروپا ظاهر شد. نخستین باری که استفاده از دکمه سرآستین به طور مستند و دقیق ذکر شده است، سال ۱۷۸۸ است. اوایل دکمه‌های سرآستین مخصوص طبقه اشراف و ثروتمندان بود و به‌عنوان زیور و تزئینی گرانقیمت فقط در اختیار طبقه بورژوا بود و همه آنها با دست ساخته می‌شد .
قدیمی‌ترین دست ساخته بخش پارینه سنگی سالن که از سنگ کوارتز ساخته شده‌اند، مربوط به حوزهٔ رودخانهٔ کشف رود در شرق مشهد هستند و بیش از یک میلیون سال قدمت دارند. از دیگر مجموعه‌های قدیمی این بخش دربند و گنج پر مربوط به استان گیلان و شیوه تو در نزدیکی مهاباد است که حدود هفتصد تا دویست هزار سال قدمت دارند. از دوره‌های پارینه سنگی میانی و دوران نوسنگی نیز آثار جالب توجهی در سالن موزه به چشم می‌خورد که بین دویست هزار تا حدود دوازده هزار سال قدمت دارند. از دورهٔ پارینه سنگی میانه که هم‌زمان با حضور انسان نئاندرتال در ایران است ابزارهای ساخته شده از سنگ آتش زنه و بقایای سنگوارهٔ جانوران مربوط به غارهای منطقه زاگرس و فلات مرکزی ایران از جمله غارهای بیستون و خرم‌آباد به نمایش درآمده‌است.
در همین خانه تنها دخترش نسرین فرمانفرماییان روز دهم نوامبر جشن تولد کوچکی برایش تدارک دید. چشم‌های خالی نوه امیراعظم دیگر هیچ خاطره‌ای نشان نمی‌داد. جز دختر خود کسی را نمی‌شناخت و هیچ یادی از جشن تولدهای تماشایی خود نمی‌کرد که گاه ده‌ها تن را به شادمانی وامی‌داشت. املاک رها شده، تابلوها و دست ساخته‌هایش همه رفته بودند و او مانده بود بی‌خبر از سرگذشت، تا هفته‌ای بعد از آخرین جشن تولد در نود و یک سالگی تن رها کرد.