گوش حلقه علف

بنده جامی جز از در تو به گوش حلقه بندگی نمی خواهد

حلقه گوش تو را تا شده ام حلقه به گوش حلقه سان کار مرا پا و سری نیست پدید

گشت یکبارگی دل ریشم حلقهٔ گوش حلقه در گوشت

کنی در گوش حلقه مهر و مه را چو آرایی به مروارید و زر گوش

به گوش حلقه زنجیر راز می گویم اسیر بر دل دیوانه اعتبارم نیست

توراست برچین بر روی حلقه کرده جنان مراست عشق تو بر گوش حلقه کرده چنین

چنان تغافل صیاد کرده خاموشم که ناله ام نشنیده است گوش حلقه دام

صائب چه فتنه ای تو که چون زلف گلرخان در گوش حلقه هازبیان تو می کنند

سی مه یک روزه فگنده به گوش حلقه مگو یک مه سی روزه گوش

در محبت غافل از آداب نتوان زبستن حسن‌ گوش حلقه‌های زلف را هم تاب داد