گنده پیر کابلی

از فرازش نبرده سوی نشیب مگر این گنده پیر غرچه فریب

که به پهلوی ما فقیری را عمر بگذشته گنده پیری را

حیف باشد بچنین رای و کفایت که تراست گنده پیری بکف آری و هزاران انباز

غرض امروز بلکه فردا نیز ناید آن گنده پیر، از اینجا خیز

پیش از نسیم رفت به منزل، سوار عشق ای عقل گنده پیر، خری در خلاب کش

هست دنیا گنده پیری گوژ پشت صد هزاران شوی هر روزی بکشت