گسسته بنیاد

اپیکور نویسنده‌ای پرکار بود. به گفتهٔ دیوژن لائرتیوس، وی حدود ۳۰۰ رساله درمورد موضوعات مختلف نوشت. نوشته‌های اصل اپیکور بیش از هر فیلسوف یونانی دیگری از عصر هلنیستی تا امروزه باقی مانده‌است. با این وجود اکثر قریب به اتفاق مکتوبات او از بین رفتند و دیگر در دسترس نیستند و بیشتر آنچه که در مورد آموزه‌های اپیکور شناخته شده‌است از نوشته‌های پیروان بعدی او، به ویژه شاعر رومی لوکرتیوس ناشی می‌شود. تنها آثار کاملی که از اپیکور باقی مانده، سه نامهٔ اوست که در جلد دهم کتاب دیوژن لائرتیوس به نام زندگی و عقاید فیلسوفان برجسته گنجانده شده‌بود، همچنین دو کتاب اپیکور هم سالم باقی مانده‌اند: آموزه‌های بنیادین (Κύριαι Δόξαι)، که به واسطهٔ نقل‌قول‌های دیوژن هم حفظ شده‌بود، و گفتارهای واتیکان، که در سال ۱۸۸۸ میلادی، در میان دست‌نویس‌های موجود در کتابخانه واتیکان یافت شد. در نامه هرودوت و نامه پیتوکلس، اپیکور خلاصه‌ای از فلسفه‌اش در باب طبیعت را بیان می‌کند، و در نامه منوسئوس، آموزه‌های اخلاقی‌اش را خلاصه کرده. قطعات پرشماری از رساله‌های گمشده سی و هفت جلدی کتاب در باب طبیعت اپیکور در میان قطعات پاپیروس گچی ویلا پاپیری در هرکولانیوم یافت شده‌است. محققان برای اولین‌بار در سال ۱۸۰۰ تلاش‌هایی برای کشف و رمزگشایی از این قطعات گسسته انجام دادند، اما تلاش‌ها بسیار پر دردسر بود و هنوز هم ادامه دارد.

اگر در تولید رویه انتقالی به جای استفاده از منحنی‌های نرم از چندخطی استفاده شود، حاصل رویه انتقالی گسسته خواهد بود که از صفحات تخت (متوازی‌الأضلاع) تشکیل شده‌است. این امر بنیاد مناسبی برای ساخت‌ساز فلزی و شیشه‌ای است.