گاو قربانی. [ وِ ق ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گاوی که او را قربان کنند. گاوی که آن را در راه خدا کشند : مرد قصاب از آن زرافشانی صید من شد چو گاو قربانی.نظامی.
اگر متخلف به طور کامل پرداخت نمی کرد، تا زمانی که این کار را انجام نمی داد، اموالش توقیف می شد. در صورتی که متخلف قادر به پرداخت نبود، خانواده وی مسئول این کار بودند. اگر خانواده قادر نبود یا مایل به پرداخت نبود، مسئولیت به گروه بزرگتر خویشاوندی گسترش می یافت. از این رو، استدلال شده است که «مردم پلیس خودشان بودند». اعمال خشونتآمیز عموماً با پرداخت غرامتی که به عنوان جریمه شناخته میشود، حل و فصل میشد؛ اگر یک فرد آزاد به قتل می رسید، جریمه صرف نظر از رتبه قربانی در جامعه برابر با ۲۱ گاو بود . هر یک از اعضای گروه خویشاوندی مقتول بر اساس نزدیکی به قربانی، وضعیت آنها و غیره مبلغی دریافت می کرد.
اگر در بیشهٔ گردن ز صیت عدل او باشد اسد در هم دراند ثور را چون گاو قربانی
آیین یزشن در ایران سالها است که یا برگزار نمیشود یا برگزاری آن به شکلی کاملاً محدود است و تنها چند موبد در تهران همچنان این آیین را زنده نگاه داشتهاند و در مراسم گاهنبار شکل ساده شده آن را اجرا میکنند. اما در میان پارسیان هند، آیین یزشن هنوز آیین زندهای است. پارسیان هنوز در مناسبتهای مختلف، مراسم یزشن را برگزار میکنند. آیین «یجنه» هندی نیز هنوز به صورتی کاملاً زنده و متداول در هند رواج دارد و مردم برای حل بسیاری از مشکلات خود و برآورده شدن خواستههایشان به این مراسم تمسک میجویند. در مراسم یزشن کنونی، قربانی حیوانی دیگر انجام نمیشود و قربانی غیر خونین که همان هوم است، جای آن را گرفتهاست. با این وجود تا چندی پیش در این مراسم گاو یا گوسفند قربانی میشد و شاید هنوز در برخی روستاهای زرتشتی نشین اثری از آن باقی مانده باشد.
بعل (عبری: בַּעַל) حدود ۹۰ بار در کتاب مقدس عبری، در اشاره به خدایان مختلف ظاهر میشود. از کاهنان کنعانی بعل بارها نام برده شدهاست که برجستهترین آنها در کتاب اول پادشاهان است. بسیاری از محققان بر این باورند که این توصیف، تلاش ایزابل برای معرفی پرستش بعل صور به اسرائیلیان در پایتخت سامره، در قرن نهم پیش از میلاد است. در مقابل این، جون دای استدلال میکند که بعل ایزابل احتمالاً بعل شمین، پروردگار آسمانها بوده است - عنوانی که اغلب به هدد اطلاق میشد - که اغلب او را تنها بعل مینامیدند. اول پادشاهان باب ۱۸ گزارشی از رقابت بین الیاس و پیامبران بعل (کاهنان ایزابل) را ثبت میکند. الیاس و پیامبران بعل هر کدام یک گاو نر را برای قربانی آماده میکنند و آن را روی چوب میگذارد. سپس الیاس آنها را دعوت می کند تا برای سوختن قربانی دعا کنند. پیامبران بعل از صبح تا ظهر نماز میخواهند ولی تلاشهای آنها بینتیجه باقی میماند. سپس الياس آنها را به سخره میگیرد.
بدنبال شیپورچیان، ۱۲۰ گاو نر که شاخهایشان آراسته بود را میبردند، تا قربانی کنند.