معنی کلمه کیفیت نزول وحی در دانشنامه اسلامی
پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) هنگام نزول وحی مستقیم، بر خود احساس سنگینی می کرد، و از شدت سنگینی که بر او وارد می شد بدنش داغ می شد، و از پیشانی مبارکش عرق سرازیر می گشت اگر بر شتری یا اسبی سوار بود، کمر حیوان خم می شد و به نزدیک زمین می رسید.امام علی (علیه السّلام) می فرماید: «موقعی که سوره مائده بر پیامبر نازل شد، ایشان بر استری به نام «شهبا» سوار بودند، وحی بر ایشان سنگینی کرد، به طوری که حیوان ایستاد و شکمش پایین آمد دیدم که نزدیک بود ناف او به زمین برسد، در آن حال پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) از خود رفت و دست خود را بر سر یکی از صحابه نهاد» عبادة بن صامت می گوید: «هنگام نزول وحی گونه های پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) درهم می کشید و رنگ او تغییر می کرد، در آن حال سر خود را فرو می افکند و صحابه نیز چنین می کردند» گاه می شد که زانوی پیامبر بر زانوی کسی بود، در آن حال وحی نازل می شد، آن شخص تحمل سنگینی زانوی پیامبر را نداشت.ما نمی دانیم چرا پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) دچار این حالت می شد، چون از حقیقت وحی آگاه نیستیم. برای تفصیل بیش تر می توان به کتاب هایی که درباره وحی و کیفیت آن نگاشته شده است مراجعه کرد.