معنی کلمه کوهی طبع در لغت نامه دهخدا کوهی طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) کسی که خوی و سرشت مردم کوه نشین دارد : و مردم آنجا [خنیفقان ] کوهی طبع باشد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 134 ).
جملاتی از کاربرد کلمه کوهی طبع کوهی به طبع و شکل وز آن چون کنی سؤال جز کوه کس نداند دادن جواب تو کوهی چو عروس طبع خود را انکار نموده ای ز ابکار