کوه باش

معنی کلمه کوه باش در لغت نامه دهخدا

کوه باش. ( نف مرکب )که جای در کوه دارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): قوعلة؛ عقاب کوه باش. ( منتهی الارب ، یادداشت ایضاً ).

که جای در کوه دارد. عقاب کوه باش

در سر کوی وفا با کوه کن هم گام باش جان شیرین را به شیرین بخش و شیرین کام باش

زآن پس بتن ار چو کوه خارا باشی ماننده کوه تیغ بر سر کشدت

اگر کوه باشی و گر اژدها که از تیغ تیزم نیابی رها