کوران بالا

کتاب مقدس وقایع سلطنت داوود را پشت سر هم روایت نکرده، بلکه آن‌ها را بر اساس موضوع دسته‌بندی کرده‌است. به نظر می‌رسد اولین اتفاق بعد از برگزیده‌شدن داوود به پادشاهی تمام اسرائیل، درگیری او با فلیسطی‌ها بوده‌است. آنان که از وحدت اسرائیل و یهودا نگران شده بودند، در بلندی‌های مرکزی اسرائیل به داوود حمله کردند اما او شکستشان داد و عقب‌نشینی کردند. داوود که از آنان فارغ شده بود، به پیشروی خود به سمت اورشلیم ادامه داد. اورشلیم تا آن زمان تحت سلطه یبوسی‌ها بود و در مرز اسرائیل و یهودا قرار داشت؛ نتیجتاً، برخلاف حبرون یا جبعه شهری بی‌طرف میان دو منطقه محسوب می‌شد. روایت نحوه فتح نظامی شهر در کتاب دوم سموئیل بسیار مبهم و سخت‌فهم است، به گونه‌ای که نویسنده کتاب اول تواریخ هم به درستی متوجه آن نشده‌است. زمانی که داوود شهر را محاصره کرد، یبوسیان از بالای دیوارها فریاد زدند: «داخل نخواهی شد، زیرا کوران و لنگان نیز تو را بیرون خواهند راند.» سپس داوود قلعه صهیون را گرفت و گفت: «هر کس که می‌تواند یبوسیان را بزند و آب برسد، زیرا داوود از کوران و لنگان نفرت دارد!» یوجین مریل در تفسیر متن می‌گوید یوآب از مسیر زیرزمینی تأمین آب شهر حمله‌ای به داخل آن را رهبری کرد. در هر صورت، داوود اورشلیم را فتح کرد و نامش را به شهر داوود تغییر داد که امری رایج بعد از فتح در خاورمیانه باستان بوده‌است.