کودکی پیامبر

معنی کلمه کودکی پیامبر در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] کودکی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه با زندگی در بادیه بود. نخستین دایه پیامبر کنیزی بود بنام "ثویبه" که چهار ماه آن حضرت را شیر داد. بعد از ثویبه، به مدت ۵ سال در دامان حلیمه پرورش یافت. ۶ سال از عمر شریفش نگذشته بود که مادرش آمنه ، در منزلی به نام «ابواء» بیمار شد و همان جا از دنیا رفت. و در تحت تکفل جدش عبدالمطلب قرار گرفت. بعد از رحلت عبدالمطلب، ابوطالب سرپرستی محمد را قبول کرد. و در نخستین سفر پیامبر با ابوطالب به شام و ملاقات آن حضرت با بحیرای راهب رقم خورد.
عموم سیره نویسان معتقدند که تولد پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) در «عام الفیل» (یعنی سالی که ابرهه برای خرابی خانه کعبه آمده بود.) در سال ۵۷۰ م. بوده است، زیرا آن حضرت بطور قطع در سال ۶۳۲م. در گذشته است و سن مبارک او ۶۲ تا ۶۳ سال بوده است. بنابراین ولادت آن حضرت در حدود ۵۷۰م. خواهد بود. اکثریت قریب بالاتفاق محدثان و مورخان بر این قول معتقدند که تولد پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در ماه ربیع الاول بوده ولی در روز تولد او اختلاف دارند. تشیع تولد وی را در هفدهم ربیع الاول (منابع معتقد به هفده ربیع الاول) روز جمعه و اهل تسنن دوازدهم ربیع الاول روز دوشنبه می دانند. هنگام تولد ، مادرش "آمنه"، کسی را نزد "عبدالمطلب" جد بزرگوار او فرستاد، که خداوند به تو پسری داده است. عبدالمطلب با شنیدن این مژده و حوادثی که هنگام تولد محمد، نوه اش به چشم دیده بود، بی نهایت خوشحال شده و آن کودک را در دست گرفت و به داخل «کعبه» برد و مراسم شکرگزاری به جای آورد.
مراسم نامگذاری
عبدالمطلب برای عرض تشکر به پیشگاه خداوند جلیل، گوسفندی کشت و عده ای را دعوت نمود و در آن جشن با شکوه که از عموم قریش دعوت شده بود ند، نام فرزند خود را "محمد" گذارد. هنگامی که از او پرسیدند: «چرا نام فرزند خود را محمد (ستوده) انتخاب کردید، در صورتی که این نام در میان اعراب کم سابقه است؟ گفت: خواستم که در آسمان و زمین ستوده باشد.» تا آن روز فقط شانزده نفر به این اسم نامگذاری شده بودند. قرآن مجید نیز از ایشان بنام های محمد و احمد یاد می کند در سوره های «آل عمران و محمد و فتح و احزاب» او را به نام محمد و در «سوره صف» بنام احمد خوانده است. و منشا اختلاف این است که مادر رسول خدا، پیش از جدش نام او را احمد گزارده بود چنان که در تاریخ منعکس است. بنابراین قرآن، او را به هر دو اسم محمد و احمد معرفی نموده است.
حوادث زمان تولد پیامبر
همزمان با تولد رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) زمین لرزه ای به وقوع پیوست که آثار آن به همه نقاط جهان رسید، تا آنجا که کلیساها و صومعه ها و بت هایی که مورد پرستش بت پرستان بودند، ویران گشتند و کار جادوگران و پیشگویان نابسامان شد. ستارگانی در آسمان پیدا شدند که پیش از این زمان، دیده نمی شد و ایوان کسری در ایران به لرزه درآمد و سیزده یا چهارده ستون آن فرو ریخت و آتش آتشکده فارس خاموش شد، این در حالی بود که از هزاران سال پیش، خاموش نشده بود.
دوره زندگی پیامبر در بادیه
...

جملاتی از کاربرد کلمه کودکی پیامبر

در ۸سالگیِ محمّد، عبدالمطلب نیز درگذشت و ابوطالب، عموی محمّد — که در آن هنگام نفوذ زیادی در مکّه داشت — سرپرستی محمّد را بر عهده گرفت. محمّد در ۱۲سالگی همراه ابوطالب با کاروانی به شام سفر کرد. در منابع اسلامی مانند سیرهٔ ابن اسحاق نقل شده است که در این سفر با بَحیرا سرجیوس — راهبی مسیحی — دیدار کرد و بشارت پیامبریش را از وی شنید. بنابر گزارشی دیگر، محمّد در سفر دومش به شام توسط راهبی به نام نستور به پیامبری‌اش بشارت داده شد. به‌گزارش ولش، داستان‌های بسیاری در منابع اولیه در مورد محمّد از دوران کودکی تا زمان اعلام پیامبری موجود است که از دیدگاه تاریخی، قابل‌اطمینان نیستند؛ زیرا تصویر محمّد در این داستان‌ها بسیار متفاوت با چهره‌ای است که قرآن از محمّد ارائه می‌دهد. این داستان‌ها از دیدگاه تاریخی بیشتر برای بررسی چگونگی تلقی مسلمانان از پیامبر خود اهمیت دارند.
اهل مدینه گمان بر یاوه‌گوییِ جابر می‌بردند، اما جابر به آنان گفتهٔ پیامبر را یادآوری می‌کرد. دربارهٔ نحوهٔ دیدار جابر با محمد باقر، کلینی روایت می‌کند روزی جابر از مقابل مکتب‌خانه‌ای عبور می‌کرد و باقر را که هنوز کودکی بیش نبود، در آنجا دید و به او نزدیک شد تا ویژگی‌هایی را که از زبان پیامبر شنیده بود، در او پیدا کند.