کنت د منت فر. [ ک ُ دُ م ُ ف ُ ] ( اِخ ) رئیس پلیس به زمان ناصرالدین شاه. نمی دانم فرانسوی بود یا اطریشی . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). «... کنت دومونت فرت در سال 1296 هَ.ق. قانون جامعی برای پلیس ایران تنظیم کرد و به تصویب شاه رسانید و مأمور اجرای آن شد او هوشمند و کاردان بود و پس از مدتی بر اثر کوشش در حراست شهر و نظم بخشیدن به امور،مورد توجه خاص شاه قرار گرفت چنانکه روزی ناصرالدین شاه به مناسبت شایستگی و کفایتی که بارها از او دیده بود این رباعی را گفت و به وی فرستاد : اندیشه کنند خیل رندان ز پلیس یک جو نرود به خرج ایشان تلبیس در کنده کنت فرت خواهد فرسود در چرخ اگر خطا نماید برجیس. کنت... در شمال خیابان لاله زارجائی که امروز جزئی از آن به نام و یاد او چهارراه کنت نامیده می شود... با زن و دو پسر و یک دخترش نقل مکان کرد... کنت دومنت فرت از سال 1296 تا پایان عمرش در ایران ماند اما دوران ریاست نظمیه او تا سال 1309 هَ.ق. بیشتر دوام نیافت. کنت در زمان ناصرالدین شاه منصب امیرتومانی داشت و سالی سه هزار تومان حقوق و سهم علیق این منصب را می گرفت. ( از مجله یغما شماره مسلسل 288 سال بیست و پنجم شماره 6 شهریور 1351 ) . و رجوع به المآثر و الآثار و تاریخ دوهزار و پانصد ساله پلیس ایران و مجله یغما و مجله خواندنیها شماره 104 مورخ 21 شهریور 1351 شود.
جملاتی از کاربرد کلمه کنت د منت فر
پس از مرگ وی گزارش عمدتاً خیالی از ماجراجوییهای او تحت عنوان خاطرات و سفرهای موریس آگوستوس کنت د بنیوفسکی در سال ۱۷۹۰ در دو جلد با موفقیت زیاد منتشر شد.
در ۲۲ ژانویهٔ ۱۷۷۶، هرن فرماندار قلعهٔ شاهزاده ولز شد. در ۸ اوت ۱۷۸۲، هرن و ۳۸ خدمهٔ غیرنظامی با نیروهای فرانسوی که متشکل از سه کشتی، ۷۴ اسلحه و ۲۹۰ سرباز و به فرماندهی کنت دی لا پروز بودند، مواجه شدند. هرن به عنوان یک کهنه سرباز، متوجه شد که هیچ شانسی ندارد و بدون هیچ شلیکی تسلیم شد. به هرن و تعدادی دیگر از زندانیان اجازه داده شد که با قایقی کوچک از طریق تنگهٔ هادسون به انگلستان بازگردند.
تپه علی کش از تپههای قدیمی شهرستان دهلران استان ایلام است که قدمت آن به هزاره ۸ قبل از میلاد میرسد. تپه علی کش در جنوب غربی استان ایلام در شش کیلومتری بخش موسیان شهرستان دهلران در میان ارضی کشاورزی و درنزدیکی رود میمه قرار گرفته است. تپه علی کش بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ توسط فرانک هول و هیئت همراه کاوش گردید. بر اساس شواهد به دست آمده به وسیله باستان شناسان و هم چنین آزمایشهای فراوان (هول و کنت دی فلانری) در سال ۱۹۶۱ بر روی تپههای موسیان (تپه باستانی علی کش با وسعتی به قطر حدود ۱۳۵ متر که ضخامت لایههای باستانی آن به حدود هفت میرسد) و چغا سفید و دیگر مناطق باستانی این منطقه انجام گرفته، نشان گر این حقیقت است که انسان در فاصله میان ۵۵۰۰ تا ۷۵۰۰ قبل از میلاد در این منطقه به اهلی کردن گاو و کشت دانههای گیاهی مانند عدس و ماش و کتان دست یافته است.. این اثر در تاریخ ۳ آبان ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۹۷۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در حدود ۸٬۰۰۰ سال پیش از میلاد وجود مدارک و شواهد از گسترش روستاها، زندگی بر پایه کشاورزی و دامپروری در محدوده کوههای زاگرس و مناطقی مثل سراب، تپه گوران و تپه علی کش ثابت شده است.