کمر بست

مه اندر کمان برد سیمین سپر میان بست جوزا به زرین کمر

چو فارغ شد از غارت فوریان کمر بست بر کین فغفور‌یان

بگشای کمر پیاله بستان آراسته کن تو مجلس ما

ور شه عقل که عالم همگی چاکر اوست جهت خدمت او بست کمر می‌رسدش

گر امیری زان میان بر بست زی میدان کمر داد سر جان هبا شد خون هدر

به زیر تیغ فشردیم پای خود چندان که کوه بست کمر پیش بردباری ما

کمر بست چست و قدم درنهاد نه از راه رسم، از ره اعتقاد

که چون در سپاهان کمر بست شاه رسانید بر چرخ گردان کلاه

چون از برای رزم کمر بست بر میان فرسنگ ها مخالف او در میان کند

جهان خسرو که تا گردون کمر بست کُلَه‌داری چون او بر تخت ننشست