کل پوشش ابر

میزان انرژی خورشیدی که می‌تواند توسط انسان استفاده شود با میزان انرژی خورشیدی موجود در نزدیکی سطح کره زمین متفاوت است، زیرا عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، زمان از روز، پوشش ابر و سرزمین موجود برای انسان، میزان انرژی خورشیدی قابل استحصال را محدود می‌کند.

تغییر زمان بر پتانسیل انرژی خورشیدی تأثیر می‌گذارد زیرا در طول شب، تابش خورشیدِ کمی برای جذب صفحات خورشیدی در سطح زمین وجود دارد. این امر میزان انرژی را که صفحات خورشیدی می‌توانند در طول یک شبانه‌روز جذب کنند محدود می‌کند. پوشش ابر می‌تواند بر پتانسیل صفحات خورشیدی تأثیر بگذارد زیرا ابرها نور ورودی خورشید را مسدود کرده و نور موجود برای سلول‌های خورشیدی را کاهش می‌دهند.

افت آبخوان یا برداشت بیش از حد آن و پمپاژ آب فسیلی میزان کلی آب درون هیدروسفر که در معرض فرآیندهای تعریق و تبخیر قرار می‌گیرد را افزایش می‌دهد و از این طریق باعث جمع شدن بخار آب و ایجاد پوشش ابری که جاذب‌های اولیه اشعه مادون قرمز در اتمسفر زمین هستند، می‌شود. اضافه شدن آب به سیستم یک تأثیر اجتناب‌ناپذیر بر روی نظام کلی زمین دارد، که تخمین یا برآورد دقیق از واقعیت هیدروژئولوژیکی آن هنوز تعیین نشده‌است.

در سال‌های اخیر، پژوهشگران با استفاده از فناوری کامپیوتر و مونتاژ عکس‌های ماهواره‌ای، تصاویر جدیدی را از نیم‌کره شرقی و غربی کره زمین ایجاد کرده‌اند که به تیله آبی اصلی شباهت دارد. در ساخت این تصاویر سعی شده که بیشتر پوشش از سطح زمین و آب و کمترین پوشش ابری در تصاویر گنجانده شود.

کارشناس همدیدی در امور هواشناسی شخصی را گویند که روشهای اندازه گیری پارامترهای هواشناسی (دما ، رطوبت ، باد ، بارش ، پوشش ابر ، فشار و غیره) در یک ایستگاه هواشناسی سطح (زمین یا دریا) با استفاده از ابزار و ادوات اختصاصی آن ایستگاه را مطابق با استانداردهای سازمان هواشناسی جهانی آموزش دیده و از طرف مدیر هواشناسی منطقه برای انجام یا ثبت مشاهدات هواشناسی مجاز باشد یا شخصی که برای این منظور از طرف سازمان هواشناسی کشور تأیید شده باشد وی مسئولیت مشاهده دقیق، اندازه‌گیری سریع، جمع‌آوری و ثبت به موقع و ارسال به هنگام داده‌ها و اطلاعات اولیه پارامترهای هواشناسی و پدیده‌های مختلف جوی به مرکز هواشناسی را برعهده دارد.

فعالیت ماهواره EO-1 به لیستی از انواع مختلف تصاویر ماهواره‌ای دارای اولویت و پیش‌بینی پوشش ابر تهیه شده توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) محدود شده است.

در ۲۵ مه ۲۰۰۷ اداره‌کننده اطلاعات ملی، جان مایکل مکانل به دفتر برنامه‌های ملی وزارت امنیت میهن، اجازه داد به سازمان‌های محلی، ایالتی، و فدرال داخلی، اجازه دسترسی به نگاره‌هایی ماهواره‌های جاسوسی اطلاعات نظامی و حسگرهای هواپیماهای تجسسی را بدهد که امروزه برای نظارت بر کارهای شهروندان آمریکایی استفاده می‌شوند. حسگرهای ماهواره‌ها و هواپیماها می‌توانند به درون پوشش ابر، نفوذ کنند، رد مواد شیمیایی را شناسایی کنند، و اشیاء درون خانه‌ها و «پناهگاه‌های زیرزمینی» را بیابند و تصویربرداری زنده با وضوح بسیار بالاتر از تصاویر ثابت را فراهم کنند که با برنامه‌هایی مانند گوگل ارت، ساخته می‌شوند.