کل قشلاق
جملاتی از کاربرد کلمه کل قشلاق
قشلاق سوپورگلی یا قشلاق آران یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان تیرچایی بخش کندوان شهرستان میانه واقع شدهاست.
روستاهای نوسر، پردمه، بایجان، بوالقلم، هفت تن، آب اسک، نمارستاق، شاهاندشت، هاره، لاسم، نیاک، نوا، ناندل،کندلو، آب گرم، گزانه، کهرود و پلور از روستاهای دیدنی مناطق ییلاقی و قشلاقی این بخش هستند.
در ۱۳۰۴ ش آبادی تنکابن به نام شهسوار، به دستور رضاشاه بر طبق اصول صحیح و نقشه توسعه یافت و گاهی بندر شهسوار خوانده میشد (رزم آرا، ج ۳، ص ۱۸۲). مسعود کیهان در ۱۳۱۰ ش در بارة قسمتهای ییلاقی و قشلاقی و کشتیرانی در آن مطالبی ذکر کرده است. در غرب این شهرستان رامسر قرار دارد. مرز این دو شهرستان را رودخانه چالکرود تشکیل میدهد. در جنوب شهسوار بخش الموت واقع در استان قزوین قرار گرفته. در شرق شهرستان عباسآباد قرار دارد.
کوچ و حمل و نقل بخش مهمی از زندگی قشقاییها را تشکیل میدهد. وسیله حمل و نقل و سواری قشقاییها در ییلاق و قشلاق اسب، قاطر و الاغ است و از شتر بیشتر برای بارکشی استفاده میشود. در قدیم تنها خانهای قشقایی برای سواری از اتومبیل هائی مانند جیپ و لندرور استفاده میکردند اما امروزه بیشتر قشقاییها اتومبیل دارند که برای سواری و حمل و نقل از آنها استفاده میکنند.
دهستان قشلاق جنوبی نام دهستانی در بخش قشلاق دشت شهرستان بیلهسوار، استان اردبیل در ایران است. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۶۸۵۹ نفر (۱۴۷۱ خانوار) بودهاست.
فارسیمدانها معتقدند که اصل آنها از طایفه خلج میباشد و قبل از نقل مکان به جنوب ایران، در منطقه خلجستان اقامت داشتهاند. نام اولیه این طایفه، ایمور بوده که از طوایف مستقل بوده و سپس در ایل قشقایی ادغام شدند. قشلاق آنها منطقه دادین کازرون و ییلاق شان منطقه پادنا سمیرم بوده است. بیشتر فارسیمدانها اکنون در بخش جره و بالاده یکجانشین شدهاند. یکی از مهمترین تیرههای فارسیمدان تیره عمله است که اکنون در شهرک مرادی از توابع بخش ارژن شهرستان شیراز اسکان شدهاند. طایفه فارسیمدان از اواخر قرن شانزدهم میلادی، در فارس حضور داشته است.
پل به خط مستقیم ساخته شده و دارای حدود ۷۸ متر درازا، ۳ متر پهنا و شش دهانه است. از نظر استحکام و توجه به عناصر مختلف تشکیل دهنده آن پل قشلاق از نمونههای خوب پلسازی دوره صفوی است. ۶ دهانه پل با طاقهای جناغی پوشش یافتهاند.
قبل از انقلاب سفید، که نقشی عمده در فروپاشی نهایی ساختار ایلی ایران داشت، دیزمار از قشلاقهای اصلی عشایر ارسباران بود.