کشتی ساز

گه تو کشتی سازی و گه بادبان گه کنی غرقش بدریا یک زمان

‏فلورس ‏‏در‏‏ ۱۳ ژانویه ۱۹۲۵ در ‏‏ کارخانه کشتی سازی فیجنوارد در ‏‏روتردام گذاشته شد.‏‏ این کشتی در ۱۵ اوت ۱۹۲۵ راه اندازی و در ۲۵ مارس ۱۹۲۶ در نیروی دریایی هلند به کارگرفته شد.‏

دوکول در قسمت‌های بیرونی کشتی‌ها و همچنین مهمات سبک در کشتی‌های جنگی چند کشور مثل نیروی دریایی بریتانیا، ژاپن و ایتالیا استفاده می‌شد. بعد از جنگ جهانی دوم بیشترین درجه استفاده فولاد برای ساخت و ساز کشتی‌های تجاری بر اساس این نوع فولاد بود.

بسا رزم سازان گران نامور به کشتی گری در نهادند سر

کشتی جان به ساحل صحت نمی رسد گو بر امید، حاصل جان ساز بادبان

گوهر امید ما قعر توکل‌کرده ساز کشتی تدبیر در موج رضا افتاده است

همان کش نه کشتی نه توشه نه ساز شود غرق و ماند ز همراه باز

بفرمود تا کشتی آرند و ساز که سوی بسیلا شود رزمساز

لیل در یک دفتر مهندسی کشتی سازی کار می‌کند؛ و همکارش «سول» که به او علاقه‌مند و قصد ازدواج با او را دارد؛ از لیل برای جشن تولدش دعوت می‌کند؛ اما لیل با بهانه ای واهی، همراهی او را نمی‌پذیرد. رز نیز مسئول یک گالری هنری است. به شوهر رز یعنی «هارولد»، پیشنهاد تدریس تئاتر و سرود در دانشگاه سیدنی داده می‌شود و برای هماهنگی به مدت ۲ هفته به آنجا می‌رود.

«تا دههٔ ۱۷۲۰، در بندر شهر، یکی از هر دو کشتی یا از دریای کارائیب می‌رسید یا به سمت آن روان می‌شد در حالیکه شکر و مردم برده را وارد می‌کرد و آرد، گوشت و لوازم کشتی سازی را صادر می‌نمود. تجارت آنقدر پُرسود بود که کلیسای ترینیتی، رو به رودخانهٔ هادسون، در یک انتها و انبارهای پنج‌طبقهٔ قند، نزدیک به رودخانهٔ شرقی و نزدیک بازار شلوغ برده‌ها، در سمت دیگر چشمگیرترین ساختمان‌های وال استریت بودند».