کرامت انسان در قران

«منشور کوروش صریحاً تأکید دارد که همه افراد مستحق آزادی و کرامت انسانی بوده و بر اهمیت حفاظت از حقوق بشر و نفی ظلم تأکید می‌کند.»

این حزب ارزش‌ها و اهداف خود را چنین بیان می‌کند: «با عنایت خداوند متعال، پیروی از پیامبر گرامی با اعتماد به نیروی خِرد مردم، نائل شدن به بنیاد جامعهٔ پیشرفته، آزاد و با ثبات، رسیدن به اولویت قانون و عدالت اجتماعی، مردم‌سالاری، شایسته‌سالاری و کرامت انسانی براساس ارزش‌های ملی، مذهبی و حقوق بشر.»

او همچنین اضافه کرد: کارکرد این اصول، بعد از همه، صرفاً فراهم کردن وسایلی است که دادگاه می‌تواند تعیین کند آیا مجازات چالش‌برانگیز با کرامت انسانی همراه است؛ بنابراین، آنها در ارتباط هستند و در اغلب موارد این همگرایی آنها خواهد بود که نتیجه‌گیری می‌کند که مجازات «بی رحمانه و غیر معمول است». لذا اگر مجازات غیرعادی شدید باشد، اگر یک احتمال قوی وجود دارد که به صورت خودسرانه اعمال می‌شود، اگر به‌طور قابل توجهی توسط جامعه معاصر رد می‌شود، و اگر هیچ دلیلی وجود ندارد که بر این باور باشیم که در هر مقررات کیفری مؤثرتر از برخی مجازات شدیدتر است آزمون معمولاً یک آزمون تصاعدی خواهد بود. آنگاه ادامه اعمال این مجازات، خودش این ماده را نقض می‌کند که می‌گوید دولت نباید مجازات‌های غیرانسانی و غیر متمدن را بر کسانی که به جرم و جنایت محکوم شده‌اند اعمال کند.

علی لینستاد در چهارمین دوره جایزه حقوق بشری یکی از برگزیدگان بود. وی در جریان همایش بزرگداشت روز حقوق بشر اسلامی و کرامت انسانی که با حضور رئیس قوه قضائیه ایران برگزار شد، جایزه خود را دریافت کرد.

عقل سرخ روایتگر هفت روز آخر زندگی مرتضی آوینی از دریچه نگاه یکی از هم رزمان اوست. روایتی که در انتها به تعریفی جدید از جنگ و کرامت انسانی در سایه هویت دینی می‌انجامد.

۷. آزادی واقعی و حیثیت و شرف و کرامت انسانی زنان که اسلام به آن‌ها داده و حقوق اجتماعی و رشد همه‌ی استعدادهای آن‌ها به صورت کامل تأمین شود.

وی در این پیام کوروش را «پادشاهی پیام‌آور عزت، عظمت، همزیستی مسالمت‌آمیز و مداراگری» توصیف کرد که «بیش از ۲۵۰۰ سال پیش، آزادی باور و مذهب را به رسمیت می‌شناخت و کرامت انسانی را پاس می‌داشت.» رضا پهلوی گرامیداشت یاد و نام کوروش را «یادآور ویژگی‌های نیک مدنی و اخلاقی ایرانیان» دانست که کمک می‌کند ملت ایران بدانند چگونه ایرانی می‌خواهند.

از نظر او، همه احکام، همه قوانینی که برای حذف انسان‌ها در نظر گرفته شده، مغایر با دین و کرامت انسان در قرن بیستم است. او از نزدیک شاهد گفتگوهای شدید در مجلس ملی و مجلس سنای فرانسه در سال ۱۹۸۱ میلادی که موجب تصویب قانون حذف اعدام در فرانسه شد می‌بود