کبریت فروش

در ۱۷ فوریه ۱۹۱۷، تزار نیکلای دوم، آخرین امپراتور روسیه، مجبور شد که امضای کناره گیری خود و پایان امپراتوری روسیه و خاندان رومانوف ها را امضا کند. دولت موقت جدید تصمیم به ادامه جنگ گرفت و این به معنای هزینه بیشتر برای ارتش روسیه بود. برای افزایش درآمدهای بودجه، یک انحصار دولتی در زمینه فروش شکر، چای، کبریت، تنباکو و سایر محصولات مصرفی ایجاد شد. هنوز چاپخانه منبع اصلی درآمدها بود. این یک دوره همراه با تورم اقتصادی بالا بود. بلشویک ها در ۲۴ اکتبر ۱۹۱۷، دولت موقت را سرنگون کردند و متعاقباً دولت روسیه شوروی را جایگزین کردند.

در سال ۱۳۱۰ مصوب ۱۹ اسفند قانون انحصارات که شامل قند، شکر و کبریت می‌شد، تولیدکنندگان را مجاب به فروش محصول خود به دولت می‌کرد و دولت تنها بانی رسمی واردات، خرید و فروش این اقلام در کشور بود. عواید این انحصار صرف بودجه «صحیه عمومی» می‌شد. پس از اجرای این قانون در سال ۱۳۱۲ کبریت‌ها با برچسب تفتیش انحصار وارد بازار شد که پس از آن به بازرسی انحصار تغییر یافت در دوران انحصارات حق چاپ لیبل تنها در اختیار دولت بود و این لیبل‌ها با عناوین اشاره شده با قیمت ۲ شاهی ارائه می‌شد. که این برچسب‌ها در چاپخانه مجلسی شورای ملی به چاپ می‌رسیدند.

گروه به اصطلاح «مینیمالیست‌های مذهب گرا» را آروو پارت معرفی نمود. برخی از ساخته‌های او چون: مگنیفیکات و پاسیون یوحنا غالباً اجرا شده‌اند. آهنگسازانی دیگر، چون جان تِونر (خالق اثر آهنگی برای آتنا[و ۵۶]) و هنریک گورتسکی (آهنگساز Totus Tuus) نیز این عنوان را دارند. مینی‌مالیسم و پسا مینی‌مالیسم آمریکایی را می‌توان در کارهای آهنگسازانی چون استیو رایش در قطعه موسیقی صحرا[و ۵۷] و اقتباس‌های کرال از روی اپرای «انیشتین بر روی ساحل»[و ۵۸] فیلیپ گلس جستجو کرد. در این میان می‌توان از آهنگسازانی دیگر چون جان آدامز خالق اپرای «مرگ کلینگوفر»[و ۵۹] و دیوید لَنگ، صاحب اثر مصائب دخترک کبریت فروش،[و ۶۰] برنده جایزه پولیتزر یاد کرد.