کانی گوهر

سادگی و پاکی و پرهیز یک‌یک گوهرند گوهر تابنده تنها گوهر کانی نبود

اندر جبل صالح کانی است ز گوهر زان گوهر ما غرقه دریای دمشقیم

ز کانی کنده و بی بر بمانده به کانی در جهان گوهر فشانده

آب گوهر شود در آن کانی که ازو افتخار خواهد کرد

گر در طلب گوهر کانی کانی ور زنده ببوی وصل جانی جانی

چه باید کشتن آن تخمی که بی کشتن ببار آید چه باید کندن آن کانی که بی کندن دهد گوهر

دین گوهری است خوب که عقل او را کان الهی است، عجب کانی

ای داده بنان گوهر ایمانی را داده بجوی قلب یکی کانی را

همه کانی همه گوهر همه دری و صدف همه دریای محیط و همگی آب زلال