چیر جان

همی تا آز باشد بر جهان چیر نگردد جان مردم از گنه سیر

به جان آرزوی دل آوردی ام تو در چیر دستی مدد کردی ام

عشق برجان و دل او چیر گشت تا ز دل نومید وز جان سیر گشت

چو بر جان دلیران شد قضا چیر یکی گور دمنده شد یکی شیر

بیشهٔ نظم را چو شیر بُوَد جان نه زین چار طبع چیر بُوَد