چهارپایان اهلی

معنی کلمه چهارپایان اهلی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] چهارپایان اهلی (قرآن). در قرآن به چهارپایان حلال گوشت و حرام گوشت، اهلی و وحشی، قابل تذکیه و غیر قابل تذکیه اشاره شده است.
برخی حیوانات که در زبان عربی اسامی متعددی دارند، در قرآن نیز به چند نام از آنها اسم برده شده است. همچنین می توان از بحیره، سائبه، حام و وصیله به عنوان نام هایی برای اصنافی از شتر و گوسفند که در میان عربجاهلی رایج بوده است نام برد. «ما جعل الله من بحیرة و لا سائبة و لا وصیلة و لا حام و لکن الذین کفروا یفترون علی الله الکذب و اکثرهم لا یعقلون؛ خداوند هیچ حیوانی را به عنوان بحیره، سائبه، و صیله و حام (محترم و ممنوع از تصرف) قرار نداده (۱- شتری که پنج شکم زاییده باشد ۲- شتری که به نذر برای بیمار آزاد شده باشد ۳- گوسفندی که اولادش میان آنها و بت ها مشترک باشد ۴- شتری که ده شکم زاییده باشد، که در زمان جاهلیت استفاده از اینها را حرام می شمردند)، و لکن کسانی که کفر ورزیده اند بر خدا دروغ می بندند و بیشتر آنها نمی اندیشند.»
← گاو
۱. ↑ مائده/سوره۵، آیه۱۰۳.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیوان».
...

جملاتی از کاربرد کلمه چهارپایان اهلی

شیر مایعی خوراکی است که توسط غدد پستانِ پستانداران تولید می‌شود. لبنیات را از شیر درست می‌کنند لبن کلمه عربی به معنای شیر است. شیر غذای اصلی نوزادان را تشکیل می‌دهد که هنوز توانایی گوارش غذاهای گوناگون را ندارند. انسان‌ها مانند دیگر پستانداران در دوران نوزادی از شیر مادر تغذیه می‌کنند. مردم مناطق گوناگون از شیر چهارپایان اهلی به‌ویژه گاو و دیگر چهارپایان همچون گاومیش، گوسفند، بز و شتر استفاده می‌کنند.
گِلیم یا پَلاس یکی از انواع صنایع دستی زیراندازی و پوششی است که از ابریشم، موی بز، پشم گوسفند یا دیگر چهارپایان اهلی بافته می‌شود. گلیم به شکل سنتی‌اش، معمولاً برای پوشاندن زمین، دیوار یا رواندازی برای حیوانات باربر استفاده می‌شود ولی امروزه به عنوان یک پوشش مدرن برای خانه‌های شهری نیز خریداری می‌شود.