چم کهریز

21- سد کهریز – در مرحله اول – استان آذربایجان شرقی.

تپه کهریز سفلی مربوط به دوره اشکانیان - دوره ساسانیان است و در شهرستان هرسین، بخش بیستون، روستای کهریز سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۴ خرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۷۸۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این روستا در دهستان قره کهریز قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۵۳۷ نفر (۱۱۴ خانوار) بوده‌است.

تپه زیر روستا در شهرستان بیجار، بخش چنگ الماس، روستای کهریز واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ دی ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۸۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نام این روستا از دو کلمه دینگله یا دینگه و کهریز تشکیل شده‌است. دینگه به معنای بلندی و ارتفاع (اوجا) می‌باشد و کهریز نیز همان کاریز می‌باشد پس در معنی اول یعنی کاریز مرتفع معنا می‌دهد. این تسمیه بخاطر قرار گرفتن کاریز دینگله کهریز (چشمه آبگرم گرروو) در قسمت بلندی روستاست. حرف اضافه له نیز همان پسوند لی در ترکی است که درمعنای انتساب و منتسب کردن چیزی به به کسی یا چیزی است و در ترجمه به معنی کاریزی که در بلندی قرار گرفته‌است معنا می‌دهد.

این روستا در دهستان قره کهریز قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۶۱۱ نفر (۲۱۲خانوار) بوده است.

تپه کهریز ۳ مربوط به عصر مفرغ - دوره اشکانیان - دوره سلجوقیان است و در شهرستان کرمانشاه، بخش مرکزی، دهستان بالادربند، حاشیه شمالی روستای کهریز واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۵۴۳۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این روستا در دهستان قره کهریز قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۸۸ نفر (۷۷خانوار) بوده‌است.

تپه قلاع سرقلاع مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان بروجرد، روستای عباس‌آباد کهریز واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۱۴۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

زمان کهریز، روستایی از توابع بخش دناکوه شهرستان سمیرم در استان اصفهان ایران است.