چلمه سنگ بالا

زیردستان فارغ از فکر نظام عالمند زآن که کار آسیا را سنگ بالا می‌کند

پس ، آن كه بر سنگ بالا مى رود، با همه توان خود، فرياد بر مى دارد، كه : من در عيدپيشين حاضر بودم و در آن روزها كودكى بيش نبودم و پادشاهى ما را فلان كس داشت ووزيرش فلان كس بود و قاضى ما فلان كس بود. سپس ، به توصيف مردم آن روزگارمى پردازد كه چگونه مرگ ، آنان را فرسوده است و در كام بلا نابود شده و اينك ! درزير خاكها خفته اند. سپس ‍ خطيب آنان ، بر پا مى ايستد و به پند دادن مردم مى پردازد ومرگ را بر آنان يادآور مى شود و فريب دنيا را و بازى هاى آن را به دوستداران دنيا مىگويد و در آن روز، بسيار مى گريند و ياد مرگ مى كنند و بر گناهانى كه از آنان سرزده است پشيمانى مى خورد. و از غلفت بر گذران عمر، دريغ مى ورزند، و توبه مى كنندو صدقات مى دهند و به جبران گذشته مى پردازد

چو آمد به نزد فرامرز گرد گران سنگ بالای سر را ببرد

هنگامى كه ابراهيم و اسماعيل (عليهاالسلام ) به ساختن كعبه پرداختند،اسماعيل سنگ مى آورد و در اختيار پدر مى نهاد و ابراهيم آنها را بر يكديگر مى گذاشت تااينكه پايه خانه خدا بالا آمد. سرانجام اسماعيل سنگ مقام را آورد و آن را زير پاى پدرنهاد. ابراهيم بر روى آن سنگ بالا رفت و كار را از سر گرفت .