چربی لایه
جملاتی از کاربرد کلمه چربی لایه
تحت تأثیر استروژن مادر، واژَن نوزاد دو تا چهار هفته پس از تولد با بافت پوششی سنگفرشی واژَنی (یا غشای مخاطی) ضخیم پوشیده می‌شود. از آن زمان تا دوران بلوغ، پوشش سلولی نازک با تنها چند لایه از سلول‌های مکعبی بدون گلیکوژن باقی می‌ماند. پوشش سلولی نیز دارای رگه‌های کمی است و قبل از بلوغ قرمز رنگ است. هنگامی که بلوغ شروع می‌شود، غشای مخاطی ضخیم می‌شود و دوباره تحت تأثیر افزایش سطح استروژن دختر، به پوشش سلولی لایه‌ای با سلول‌های حاوی گلیکوژن تبدیل می‌شود. در نهایت، پوشش سلولی از یائسگی به بعد نازک می‌شود و در نهایت به دلیل کمبود استروژن، گلیکوژن ندارد. سلول‌های سنگفرشی مسطح در برابر سایش و عفونت مقاوم تر هستند. نفوذپذیری لایهٔ سطحی امکان پاسخ مؤثر سیستم ایمنی را فراهم می‌کند زیرا آنتی‌بادی‌ها و سایر اجزای ایمنی به راحتی می‌توانند به سطح برسند. لایهٔ سطحی واژَن از بافت مشابه پوست متفاوت است. لایهٔ بیرونی پوست (اپیدرم) به دلیل حاوی سطوح بالای چربی، که مقاومت نسبی در برابر آب دارد این امکان را فراهم می‌کند که آب و مواد حل شونده در آب، از طریق بافت عبور کنند. کراتینه شدن زمانی اتفاق می‌افتد که لایهٔ سطحی در معرض اتمسفر خشک خارجی قرار می‌گیرد. در شرایط غیرطبیعی، مانند افتادگی واژَن، غشای مخاطی ممکن است در معرض هوا قرار گیرد، خشک و کراتینه شود.
لایه سوم، پوست زیرین، در زیر غشا میانی پوست قرار دارد و حاوی بافت چربی بافت عضلانی و بافت همبند است که هر دو عملکرد حرارتی و مکانیکی را فراهم می‌کند.
تنگی کاروتید به معنی تنگ شدن و بسته شدن سرخرگ سبات در ناحیه گردن می‌باشد. شریان کاروتید خون مغز را تأمین می‌کند. این انسداد ثانویه به رسوب چربی به صورت پلاک در سرخرگ با نام آترواسکلروز می‌باشد. رسوب با تجمع چربی در لایه داخلی جدار رگ که به تدریج موجب نامنظمی، تنگی و سرانجام انسداد می‌گردد. این پلاک به نوبه خود می‌تواند موجب تشکیل لخته و جابجایی به سمت مغز و ایجاد سکته مغزی می‌گردد.
ویروس‌ها از یک ژنوم و گاهی چندین آنزیم ذخیره شده در یک کپسول از جنس پروتئین (به نام کپسید)، و گاهی با یک لایه چربی به عنوان پوشش ساخته شده‌اند. ویروس‌ها نمی‌توانند خود به خود تکثیر شوند، و به جای آن توسط اتصال و نفوذ به یک سلول میزبان و تولید نسخه‌هایی از خود در سلول میزبان به تکثیر می‌پردازند. در نتیجه نسل بعدی خود را تولید می‌کنند.
بر روی شانه‌ها و پشت گردن ورزا (گاو نر) یا گاومیش برآمدگی‌ای وجود دارد که در زبان گیلکی بدان دوش‌کول گفته می‌شود. این بخش از بدن گاو به ویژه در ورزاهای جوان از گوشت قرمز همراه با لایه‌های چربی تشکیل شده‌است.
عمل آن عبور آب و مواد محلول به‌داخل سلول است که به‌وسیله غشا پلاسما یا پلاسمالما صورت می‌گیرد. غشا سیتوپلاسم و کلیه غشاها دارای خاصیت عبور انتخابی هستند، بدین معنی که ورود بعضی مواد را به‌داخل سلول سبب شده ولی از خروج آن‌ها جلوگیری می‌کنند. چنین خاصیت غشا را خاصیت تراوای افتراقی گویند. ضخامت دیواره غشاء حدود ۱۰–۵/۷ نانومتر می‌باشد. همچنین به‌وسیله میکروسکوپ الکترونی، ساختمان غشا به صورت دو لایه نسبتاً تاریک (یک لایه تک مولکولی پروتئینی) که به‌وسیله یک لایه روشن (متشکل از یک لایه دو مولکولی چربی، که چربی در ساختمان این لایه از نوع فسفولیپید است) از هم جدا شده‌اند، دیده می‌شود.
در بزرگسالان، واژن به دلیل عملکرد محافظتی تپه ونوس و لابیای بزرگ تا حد زیادی از آسیب محافظت می‌شود. این محافظت در دخترانی که فاقد لایه چربی کافی برای محافظت از واژن هستند، وجود ندارد. ترومای واژن ممکن است زمانی رخ دهد که چیزی به واژن وارد شود، به عنوان مثال، یک جسم نوک تیز باعث ترومای نافذ شود. ترومای واژن ممکن است در نتیجه یک تجربه جنسی دردناک یا سوءاستفاده جنسی رخ دهد. در کودکان، ترومای واژن ممکن است به دلیل آسیب دیدگی رخ دهد. بیشتر این موارد، اگرچه ناراحت‌کننده هستند، اما آسیب جدی نیستند.