چراغ بادی

معنی کلمه چراغ بادی در لغت نامه دهخدا

چراغ بادی. [ چ َ / چ ِ غ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) چراغی که در جای بدون سقف روشن کنند و برای اینکه از باد خاموش نشود محفظه ای برای آن تعبیه کنند. چراغی که از باد خاموش نشود. فانوس. چراغ توری. نوعی چراغ نفتی دارای فتیله و لامپ که ساختمان مخصوص دارد و از باد خاموش نمیشود.

معنی کلمه چراغ بادی در فرهنگ فارسی

چراغیکه در جای بدون سقف روشن کنند و برای اینکه از باد خاموش نشود محفظ. برای آن تعبیه کنند .

جملاتی از کاربرد کلمه چراغ بادی

ای سفله به ما مضایفه تا کی و چند کز تست چراغ ما به بادی خرسند