چاشتدان. ( اِمرکب ) ظرفی را گویند که نان و سایر خوردنی در آن گذاشته هنگام چاشت بخورند. ( فرهنگ ناصری ). چاشدان. ( فرهنگ ناصری ). چاشکدان. ( فرهنگ ناصری ). ظرفی که نان و خوردنی در آن نهند. ( ناظم الاطباء ). ظرفی که غذای چاشت را در آن نهند. و رجوع به چاشدان و چاشکدان شود.
معنی کلمه چاشت دان در فرهنگ عمید
۱. ظرفی که غذای چاشت را در آن بگذارند. ۲. ظرف نان و طعام.