پیر و پاتال

زلال روان‌بخش عنبرنسیم ازو پیر و برنای و ممسک کریم

دوان شد پیر و سر سوی جوان داد دگر ره دل بدست دلستان داد

صد شکر دل آسود ز تشویش کشاکش چون فیض نه پیر و نه فقیه و نه مریدیم

خفتند همرهان همه پیر و جوان به خاک با یک اسیر بستهٔ بیمار می رویم

به غیر از دایره ارواح کامد مردمی گوهر جوان و پیر و درویش و توانگر بنده و آزادش

قیمتش کی شود چنان پیدا پیش هر پیر و نزد هر برنا

کودک و مرد و زن و پیر و جوان مؤمن و گبر و نصاری و جهود

ببین هر که را شد ز پیر و جوان چو از جوش اخلاط تن ناتوان

دل واکن هر پیر و جوانست دم صبح بر دل نفس شیشه گرانست دم صبح