پی سبق

تو در سیرت پادشاهی خویش سبق بردی از پادشاهان پیش

در جهان عشق او دارد سبق عشق را او میسزد الحق بحق

خدایگانی کز خسروان ببرد سبق برای و روی منور به خلق و خلق جمیل

O سوگندهايى كه از روى بى توجّهى و يا در حال عصبانيّت و بدون فكر و اراده و يا پر حرفى وعجله و سبق لسان از انسان سرمى زند، ارزش حقوقى ندارد. مسئوليّت ، تنها در برابر سوگندهايى است كه با توجّه و در حال عادّى ، به نام مقدّس خداوند براى انجام كار مفيد ياد شود. اين قبيل سوگندها شرعاً واجب الاجرا مى باشد و شكستن آن حرام مى باشد و كفّاره آن عبارت است از: اطعام ده فقير، يا اعطاى لباس به آنها، و يا آزاد كردن يك برده و در صورت عدم امكان هيچ يك از اينها، سه روز روزه گرفتن .(642)

خامسا، عنوان تعليم ، گرچه دليل سبق وجود آدم متعلم است ، ليكن هرگزدليل پديد آمدن وى از نسل قبلى يا نشانه تحول انواع داروينى نيست . (1138)

439- (( ايما مسلمين تهاجرا فمكثا ثلاثا لايصلحان الا كانا خارجين من الاسلام ، و لميكن بينهما ولاية . و ايهما سبق الى كلام اخيه كان السابق الى الجنة يوم الحساب ))(منية المريد. الكافى ص 4/45).

از جمال مطلق ذاتی حق تازه رو گردد به حق گیرد سبق

چشم آخُربین ببست از بهر حق چشم آخِربین گشاد اندر سبق

(و اهلك الا من سبق عليه القول منهم ) - اين جمله عطف است بر كلمه (زوجين ) ومعنايش اين است كه : داخل كشتى كن دو جفت از هر نوع و خانواده ات را.

آن کرّه که بد سبق ز گردون برده اینک مسکین به پای آخر مرده

اما موضوع اينكه من به گذشته كارى نداشته باشم و عطف به ما سبق نكنم ، در اختيار مننيست ؛ وظيفه اى است كه خدا به عهده من گذاشته .

در آيه بعد بار ديگر به ملامت و توبيخ كسانى كه براى تاءمين منافع زودگذر مادىمصالح مهم اجتماعى را به خطر افكندند، پرداخته ، مى گويد: (اگر فرمان سابق خدانبود عذاب و كيفر بزرگى به خاطر اسيرانى كه گرفتيد به شما مى رسيد) (لو لاكتاب من الله سبق لمسكم فيما اخذتم عذاب عظيم )

پنجم ، اخروى موهبتى روحانى ؛ مثل آن كه بيامرزد گناه ما را و اشتباهى از ناسخ شده وشايد مقصود آن باشد كه حق تعالى ما را بيامرزد بى سبق توبه ؛ فراجع .

دوست: سبق محبت الهی را گویند، بر محبت سالک.

(و هـمـچـنين خاندانت را جز آنها كه قبلا وعده هلاك آنها داده شده و نيز مؤ منان را بر كشتىسوار كن ) (و اهلك الا من سبق عليه القول و من آمن ).

سلسله در سلسله می‌رو بحق چون نخواندستی چه دانی این سبق

که رسیده است وقت طاعت حق تا ز من مؤذنان برند سبق

دید سائل را که مرده در طبق حیرتش رو داد آخر زین سبق