پوزه گاه

معنی کلمه پوزه گاه در لغت نامه دهخدا

پوزه گاه. [ زَ ] ( اِخ ) دهی از دهستان حیات داود بخش گناوه شهرستان بوشهر، واقع در 18 هزارگزی خاور گناوه ،کنار راه فرعی گناوه به برازجان. جلگه ، گرمسیر، مرطوب ، مالاریائی. دارای 400 تن سکنه. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ). پوزه گاو.

معنی کلمه پوزه گاه در فرهنگ فارسی

دهی از دهستان حیات داود

جملاتی از کاربرد کلمه پوزه گاه

نهنگ سفید و شبه‌نهنگ تک‌شاخ هر دو نهنگانی با جثه متوسط به‌شمار می‌روند و طولشان میان ۳ تا ۵ است. بخش ملون در جلوی پیشانیشان قرار دارد و پوزه‌شان کوتاه است و گاه وجود ندارد. آن‌ها باله پشتی ندارد ولی در پشتشان انحنای کوچکی دیده می‌شود که در شبه‌نهنگ تک‌شاخ آشکارتر است. این جانوران بسیار تولید صدا می‌کنند و با گستره وسیعی از آواها ارتباط برقرار می‌کنند. همانند دیگر نهنگ‌ها، آن‌ها از پژواک‌یابی برای ناوبری و موقعیت‌یابی بهره می‌برند.
نهنگ‌های خلبان باله‌بلند بسیار اجتماعی و خانواده‌مدار هستند و در گروه‌هایی که تعداد اعضایشان گاه به صد عدد عضو هم می‌رسد، زندگی می‌کنند. همانند نهنگ‌های قاتل، یک ماده غالب رهبری گروه‌ها را بر عهده می‌گیرد. این گروه‌ها با دلفین‌های پوزه‌بطری معمولی، پهلوسفید و یونس ارتباط برقرار می‌کنند. یک نهنگ بالغ به نزدیک به ۵۰ کیلوگرم غذا در روز نیاز دارد که بیشتر آن از سرپایان و اندکی از ماهیان تأمین می‌شود. نهنگ‌های خلبان معمولاً پیش از هر شیرجه طولانی مدت، چند دقیقه‌ای برای نفس‌گیری روی آب سپری می‌کنند. به زیر آب رفتن‌های به منظور شکار غذا گاه تا بیش از ده دقیقه طول می‌کشند. آن‌ها می‌توانند تا اعماق بیش از ۶۰۰ متر به درون آب روند، با این حال بیشتر در اعماق ۳۰ تا ۶۰ متر شنا می‌کنند.
سر اژدها، معمولاً همچون سر گرگ است. پوزه‌ای دراز و دهانی بازدارد که زبان باریکش از آن بیرون است. گاهی نیز شعلهٔ آتشی از آن می‌جهد.
سوسمار صخره‌ای جنوبی یک گونه تخم‌زا است که به طول پوزه ۵۰–۶۵ میلیمتر (۲٫۰–۲٫۶ اینچ) و گاهی تا ۷۰ میلیمتر (۲٫۸ اینچ) رشد می‌کند.
دلفین‌های پوزه‌بطری گرمسیری به گونه گروهی در دسته‌هایی زندگی می‌کنند که گاه تعداد اعضای یک دسته به صدها عدد می‌رسد، با این حال دسته‌های پنج تا ۱۵ تایی متداول تراند. در گروه، آن‌ها گاه با دلفین‌های پوزه‌بطری معمولی و نیز دیگر گونه‌های دلفین از جمله دلفین گوژپشت معاشرت می‌کنند.
دلفین‌های ماده به بچه‌های خود برای دوره تقریبی ۴۰۰ تا ۶۰۰ روز شیر می‌دهند. شیر دادن اما گاه پس از این دوران نیز ادامه پیدا می‌کند؛ در دلفین‌های پوزه‌بطری آرام، از شیر گرفته شدن میان ماه‌های دوازده تا هیجدهم تولد به وقوع می‌پیوندد، اما شیر خوردن بدون اهداف تغذیه‌ای گاه تا سومین سال زندگی فرزند نیز ادامه پیدا می‌کند. از آنجا که زمان شیر خوردن فرزند طولانی است، نیازی به شیر پرچرب نیست و شیر دلفین‌ها اغلب میان ۱۰ تا ۳۰ درصد چربی دارد. مدت زمان شیردهی به نوع تغذیه نیز بستگی دارد؛ در کل، دلفین‌هایی که دارای رژیم غذایی مبتنی بر سخت‌پوستان هستند تعداد ماه‌های بیشتری به بچه‌هایشان شیر می‌دهند تا آن‌هایی که رژیم غذایی شان بر پایه ماهی است. در مورد نخست، این زمان ۱۷–۱۱ ماه است و در مورد دوم ۱۲–۱۰ ماه.
طبیعت تک‌همسر پرندگان باعث می‌شود که رهگیری زوج‌های همجنس ساده باشد. در بسیاری از پرندگانی همچون قوی سیاه و مرغ نوروزی نوک‌حلقه‌ای، پیوندی زوجی تا همهٔ عمر برقرار می‌ماند، مگر آنکه یکی از زوج‌ها بمیرد یا آنکه به ندرت از هم جدا شوند. در میان پستانداران، وجود روابط همجنسگرایانهٔ بلندمدت نادر است. در این میان، استثناهایی همچون دلفین‌های پوزه‌بطری وجود دارند که روابط بلندمدتی برقرار می‌کنند که گاه تا ۱۰ سال یا حتی تا پایان عمر هم طول می‌کشد.