پهنای قطار پالس

اولین ماده ای که برای لیزر استفاده شد ، بلورهای یاقوت مصنوعی بود(ژوئن 1960). از لیزرهای روبی هنوز هم برای چند کاربرد استفاده می شود ، اما به دلیل بازده کم توان معمول نیستند. در دمای اتاق ، لیزرهای یاقوت فقط پالس های کوتاه نور منتشر می کنند ، اما در دمای برودتی می توان آنها را به گونه ای تولید کرد که قطار پالس هایی مداوم داشته باشند.

در مقایسه با قفل مدی کنش پذیر، قفل مدی کنش گر به‌طور نوعی پالس‌های با پهنای زمانی بلند تری تولید می‌کند. یکی از معایب این گونه روش تولید پالس، نیاز به به‌کارگیری یک مدولاتور اپتیکی و درایورهای مدولاتور و همچنین گاهی نیاز به دستگاه‌های هم‌زمان‌سازی است. با این حال از سوی دیگر، هنگامی که به هم‌زمان‌سازی قطار پالس‌های اپتیکی با برخی سیگنال‌های الکترونیکی نیاز است، یا هنگامی که برخی از لیزرها به کارکرد هم‌زمان نیاز دارند، راه حل مناسب استفاده از قفل مدی کنش گر است؛ بنابراین، در زمینهٔ ارتباطات فیبر نوری، معمولاً از لیزرهای قفل مدی کنش گر استفاده می‌شود.

در اپتیک، شانه فرکانس یک منبع لیزری است که طیف آن از یک سری خطوط فرکانس گسسته و با فاصله مساوی تشکیل شده‌است. شانه‌های فرکانس را می‌توان با تعدادی از سازوکارها تولیدکرد، از جمله مدولاسیون دوره ای (در دامنه و/یا فاز) یک لیزر موج پیوسته، مخلوط‌سازی چهارموج در رسانه‌های غیرخطی، یا پایدارسازی قطار پالس تولیدشده توسط لیزر مُد-قفل‌شده. کارهای زیادی به این سازوکار آخر اختصاص داده‌شده‌است، که در اواخر قرن بیست و یکم توسعه یافت و درنهایت منجر به تقسیم نیمی از جایزه نوبل در فیزیک توسط جان ال هال و تئودور دبلیو هانش در سال ۲۰۰۵ شد.

یک موج پالسی یا قطار پالس نوعی شکل موج غیر سینوسی است که شامل امواج مربعی (چرخه کاری ۵۰٪) و امواج مشابه به صورت دوره ای، اما نامتقارن (دوره کار دیگری غیر از ۵۰٪) است. این یک اصطلاح رایج برای برنامه‌نویسی سینتسایزر است و یک شکل موج معمولی در بسیاری از سینتسایزرها است. شکل دقیق موج توسط چرخه کار نوسانگر تعیین می‌شود. در بسیاری از سینتسایزرها، چرخه کار را می‌توان مدوله کرد که گاه به نام مدولاسیون عرض پالس شناخته می‌شود. موج پالس نیز به عنوان موج مستطیلی، نسخه دوره ای از تابع مستطیل ی شکل شناخته شده‌است.