پلیدی خون

معنی کلمه پلیدی خون در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پلیدی خون (قرآن). خون از نجاسات است که در قلب و رگها جریان دارد.
خون ریخته شده حیوانات پلید و آلوده است.«قل لا اجد فی مآ اوحی الی محرما علی طاعم یطعمه الا ان یکون میتة او دما مسفوحا... فانه رجس...»؛ بگو: «در آنچه بر من وحی شده، هیچ غذای حرامی نمی یابم؛ بجز اینکه مردار باشد، یا خونی که (از بدن حیوان ) بیرون ریخته، یا گوشت خوک -که اینها همه پلیدند- یا حیوانی که به گناه ، هنگام سر بریدن، نام غیر خدا (نام بتها) بر آن برده شده است.» اما کسی که مضطر (به خوردن این محرمات ) شود، بی آنکه خواهان لذت باشد و یا زیاده روی کند (گناهی بر او نیست)؛ زیرا پروردگارت، آمرزنده مهربان است. (برداشت یاد شده بر این اساس است که ضمیر «فانه» می تواند به مجموعه آنچه در آیه ذکر شده، از جمله خون ، برمی گردد. )
دلیل تحریم
پلیدی و آلودگی خون ریخته شده از حیوانات، دلیل تحریم خوردن آن از جانب خداوند است.قل لا اجد فی مآ اوحی الی محرما علی طاعم یطعمه الا ان یکون میتة او دما مسفوحا او لحم خنزیر فانه رجس او فسقا...

جملاتی از کاربرد کلمه پلیدی خون

ز پلیدی و ز خونی تو کنی صورت شخصی که گریزد به دو فرسنگ وی از بوی پلیدی
ز خون پیدا و اندر خاک ماندی میان این پلیدی پاک ماندی
من دستانم آلوده است، تا مِرفَق آلوده است. این دست‌ها را در پلیدی و خون فروبرده‌ام. امید چه داری؟ گمان می‌کنی می‌توانی بی تردامنی و منزه حکومت کنی؟