پلی اتیلن بسیارکم چگالی

خواص مطلوب PET مانند شفافیت، سبک بودن، استحکام بالا، خواص خزشی مطلوب، جذب پایین عطر و طعم، مقاومت شیمیایی بالا، و ظاهر زیبا، و دسترسی آسان‌تر و قیمت پایین، PET را به ماده انتخابی مناسب برای ساخت بطری‌های بسته‌بندی تبدیل کرده‌است. پلاستیک‌هایی که برای ساخت بطری استفاده می‌شوند عبارتند از: پلی وینیل کلراید (PVC)، پلی اتیلن (PE)، پلی پروپیلن (PP)، پلی کربنات (PC) و پلی اتیلن ترفتالات (PET).

به‌طور کلی، ساخت کامپوزیت چوب پلاستیک یک فرایند دو مرحله ای است . ترکیبی از چوب و گرمانرمی مانند پلی اتیلن چگالی بالا (HDPE)، پلی اتیلن چگالی کم (LDPE) و پلی وینیل کلرید (PVC) با هم مخلوط خمیر مانند یکنواختی تشکیل می‌دهند. این فرایند اختلاط می‌تواند به صورت یکجا یا توسط فرایندهای پیوسته ای انجام گیرد.

جنس لوله ها در این سیستم ها معمولاً پلی اتیلن بافشار کار 4 یا 6 اتمسفر است.

پرکاربردترین پلیمر در این سیستم پلی اتیلن گلیکول بوده و نمکهای متفاوتی همچون نمک‌های سولفات، کربنات و فسفات می‌توانند در ایجاد دو فاز به کار روند. در ابتدا سامانه آبی دوفازی برای جداسازی در سیستم‌های بیولوژیک استفاده شد ولی اخیراً برای جداسازی فلزات سنگین همچون جیوه و کبالت نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

زباله های پلاستیکی بیشتر از کالا های پلاستیکی تشکیل شده اند و ممکن است به طور هدفمند از زباله های شهری تفکیک شوند. آذرکافت پلاستیک‌های مخلوط می‌تواند ترکیب نسبتاً وسیعی از محصولات شیمیایی (بین 1 تا 15 اتم کربن) از جمله گازها و مایعات معطر ایجاد کند. کاتالیز می توانند محصول مشخص شده بهتری با ارزش بالاتر ارائه دهند. به همین ترتیب، هیدروکراکینگ می تواند برای تولید محصولات LPG استفاده شود. وجود PVC می تواند مشکل ساز باشد، زیرا دی پلیمریزاسیون حرارتی آن باعث تولید مقادیر زیادی HCl می شود که می تواند باعث خوردگی تجهیزات و کلرزنی نامطلوب محصولات شود.لذا یا باید حذف شود یا با نصب فناوری های دکلره جبران شود. پلی اتیلن و پلی پروپیلن تنها کمتر از نیمی از تولید جهانی پلاستیک را تشکیل می دهند و هیدروکربن های خالص هستند که پتانسیل بالاتری برای تبدیل به سوخت دارند.از گذشته تلاش شده است تا فناوری‌های تبدیل پلاستیک به سوخت از نظر هزینه‌های جمع‌آوری و دسته‌بندی پلاستیک و ارزش نسبتاً پایین سوخت تولید شده به صرفه تر شوند. به نظر می‌رسد که کارخانه‌های بزرگ اقتصادی‌تر از کارخانه‌های کوچک‌تر هستند، اما برای ساخت نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری دارند.

مردم علاوه بر کشت محصولاتی مانند گندم، جو، بنشن و پنبه، انگور و بادام به باغداری نیز اشتغال دارند. فراورده‌های باغی آن نیز پرتقال، لیمو، نارنگی، گل محمدی. انجیر نوایگان و مروارید، انگور، انار و خرماست. فرش‌بافی، با طرح کاشان، نیز در داراب رواج دارد. بافت فرش بیشتر در روستاهای نوایگان و تنگ طه انجام می‌گیرد و اعضای شرکت فرش نیز بیشتر از این روستاها می‌باشند. از نظر صنعت متأسفانه این شهرستان چندان پیشرفتی نداشته است و در این شهرستان دو کارخانه مهم یکی کارخانه سیمان و دیگر تولید لوله پلی اتیلن وجود دارد.

کاربردهای عمده پلی پروپیلن در قالب‌گیری تزریقی، ساخت الیاف و فیلم است. در مقایسه با پلی اتیلن، پلی پروپیلن سخت‌تر است اما بیشتر مستعد شکستن است. چگالی کمتری دارد اما مقاومت شیمیایی بیشتری نشان می‌دهد.

در ساخت برخی از زره پوش‌های بدن از صفحات سرامیک آلومینا استفاده می‌کنند، که معمولاً در ترکیب با UHMWPE (پلی اتیلن بسیار سنگین که با نامهای UHMWPE,UHMW نیز شناخته می‌شود، یکی از زیر مجموعه‌های نوعی ترموپلاستیک با نام پلی اتیلن است) برای دستیابی به مقاومت بیشتر در برابر تهدیدات تفنگ وجود دارد. زره پوش‌های سرامیکی آلومینا به راحتی در دسترس غیرنظامیان در حوزه‌های قضایی است که استفاده از آن‌ها قانونی است اما درجه نظامی محسوب نمی‌شود.

علاوه بر مهندسی بافت، از پلیمرهای تخریب پذیر در کاربردهای ارتوپدی مانند تعویض استخوان و مفصل استفاده می‌شود. طیف گسترده‌ای از پلیمرهای غیر تخریب پذیر برای کاربردهای ارتوپدی شامل لاستیک سیلیکون، پلی اتیلن، رزین‌های اکریلیک، پلی اورتان، پلی پروپیلن و پلی متیل متاکریلات استفاده شده‌است. نقش اصلی بسیاری از این پلیمرها عمل به عنوان سیمان زیست سازگار در تثبیت پروتزها و جایگزینی اتصالات بود. پلیمرهای جدید زیست تخریب پذیر مصنوعی و طبیعی سازگار با بیولوژیکی توسعه یافته‌اند. اینها شامل پلی گلیکولید، پلیلاکتید، پلی هیدروکسی بوتییرات، کیتوزان، اسید هیالورونیک و هیدروژل‌ها می باشد. به‌طور خاص، از پلی (۲-هیدروکسی اتیل متاکریلات)، پلی (اتیلن گلیکول)، کیتوزان و اسید هیالورونیک بطور گسترده در ترمیم غضروف، رباط‌ها و تاندون‌ها استفاده شده‌است. به عنوان مثال، پلی (L-lactide) (PLA)، برای ساخت پیچ و دارت برای ترمیم منیسک استفاده می‌شود و با نام تجاری Clearfix Mensical Dart / Screw به بازار عرضه می‌شود. PLA یک پلیمر تخریب کننده آهسته است و برای تخریب و جذب بدن نیاز به مدت زمانی بیشتر از دو سال دارد.

محصولات عمده پتروشیمی ایران پلی اتیلن، متانول، بنزن، آمونیاک، گوگرد، اسید سولفوریک، اسیدفسفریک، پت، رزین اپوکسی، اولفین، پارازایلین، پی وی سی و پروپیلن است. ایران در سال ۲۰۱۰–۲۰۱۱ حدود ۸٫۶ میلیارد دلار انواع محصولات پتروشیمی صادر کرده‌است.