پل فردوس

معنی کلمه پل فردوس در لغت نامه دهخدا

پل فردوس. [پ ُ ل ِ ف ِ دَ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه طهران و فیروزآباد، میان سعیدآباد و تونل در 109000گزی طهران.

معنی کلمه پل فردوس در فرهنگ فارسی

نام محلی کنار راه طهران و فیروز آباد

جملاتی از کاربرد کلمه پل فردوس

در شاهنامهٔ فردوسی نیز بر تبار شرقی ساسان یاد شده است که ممکن است نشان از آن بدارد که خاندان وی از شرق آمده بودند.
خانه ما که چو فردوس برین روشن بود مدّتی رفت که تاریکترست از زندان
آبگرم معدنی فردوس، یک چشمه آبگرم با خواص درمانی است که در فاصله حدود ۲۰ کیلومتری شمال شهر فردوس واقع شده است.
باغ فردوس نام بزرگترین گورستان استان کرمانشاه است. در این گورستان بیش از ۱۳۰ هزار متوفی و ۳۷۷۵ آرامگاه مربوط به کشته‌شدگان جنگ ایران و عراق قرار دارد.[نیازمند منبع]
در فرهنگ‌های لغت یکی از معانی «بلوچ» را «تاج خروس» نوشته‌اند. بلوچ به معنای «تاج» و «کلاله» نیز آمده و فردوسی «خوچ» را به این معنا و به کلاله پوشش سر بلوچان اطلاق کرده‌است.
شرر و اخگر او کوثر و فردوس شود شجر هاویه اش طوبی و شبنم گردد
آمار بیانگر آن است که شمار رجوع و بهره از شاهنامه فردوسی در ایران بالاست. بر اساس آمار، شاهنامهٔ فردوسی در سال ۱۳۹۳ بیش از ۵۰ بار در کشور چاپ و ۱۴۰ بار نیز بازنویسی شده است. در این سال ۴۰هزار نسخه از متن شاهنامه در کتاب‌های گوناگون استفاده شده است. این بدان معنی است که روزی ۱۲۰۰ نسخه به نام فردوسی رقم خورده است.
در ایران نمایشنامه چوشینگورا در سال ۲۰۰۹ برای نخستین بار توسط علی فردوسی به فارسی برگردانده و به چاپ رسیده‌است.
شرح فردوس و کرامتهای آن شمه ای از وصف نعمتهای آن
گر بندهٔ خوی بد خود نیستی آن ماه حقا که به فردوس همش چاکر می من
بباغ جمالت که فردوس جان شد صنوبر دهد میوه عرعر شکوفه
ز طوف این حرم گردی چو در پیراهنی گیرد بگو بر روضه ی فردوس افشان طرف دامان را
به گل گلشن فردوس فرو نارد سر هر که خاری زسر کوی تو برپا دارد
سیمرغ درمانگر نماد پزشکی ایران است که با الهام از اساطیر ایران باستان و مستندات شاهنامهٔ فردوسی طراحی شده‌است. این نشان آبان‌ماه ۱۳۹۲ رونمایی شد.
شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند.
آدمی را میوه فردوس می سازد جوان تازه و تر یاد آن سیب ذقن دارد مرا
مزار من اگر فردوس شادی‌آفرین باشد به جای لاله و گل خار غم روید ز خاک من
خیراندیش تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در برازجان گذراند. در سال ۱۳۶۳ از دانشگاه فردوسی مشهد لیسانس تاریخ گرفت. مدتی در مراکز تربیت معلم شیراز و برازجان تدریس می‌کرد و سپس از دانشگاه تهران فوق لیسانس گرفت. مدتی در سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی وزارت آموزش و پرورش مشغول به کار بود. در سال ۱۳۷۴ دوره دکتری تاریخ را در دانشگاه تربیت مدرس به پایان برد و پس از آن در دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های مختلف به تدریس و تحقیق مشغول بوده‌است.
ای شده کوی تو از دیدار تو جنت صفت چون تو در فردوس نبود حور عین آراسته