پل شوشتر

در جاده دزفول - شوشتر، بعد از آبادى فيروز آباد، در كنار جاده و درسمت راست آن ، يكجاده فرعى به طول حدود سه كيلومتر ازجاده اصلى جدا مى شود و به آبادى كهنك مىرسد. بيرون از آبادى كهنك در پهنه يك قبرستان بقعه اى وجود دارد كه (قدمگاهابوالفضل ) ناميده مى شود. گنبدى ظريف مضرس با ابعاد كم شونده به ارتفاعتقريبى چهار متر بر فراز اين بقعه در اين آبادى دور افتاده باشكوهمندى جلب توجهمى كند. بناى بقعه يك مستطيل است كه جبهه شمالى آن بهطول چهارده متر و جبهه غربى آن نه متر است . بر سر در آن كاشيكارى است و (يا على) با خط شبيه كوفى در زير تاق رومى آجرى نقش شده است . در ايوان ورودى شمالى ،در طرفين دو كفش كن با تاق ضربى آجرى قرار دارد و يك هشتى لچكى كه هر لچك مركباز سه قطعه است و دو گوشواره را در بر گرفته است .

در بیابان بیش از آن حله ست کاندر سیستان در گلستان بیش از آن دیباست کاندر شوشتر

خالت به زیر زلف‌ گرید به رخ چنانک هندویی از حبش به سوی شوشتر شود

تپه شقاریج مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان شوشتر، روستای شقاریج سفلی واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۳۲۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

قائم‌شهر، اسلام‌شهر، هشتگرد، بروجرد، چالوس، دامغان، شهریار، رودهن، ساوه، شاهرود، شهر قدس، خمینی شهر، نجف‌آباد، نیشابور، کاشمر، ورامین، شوشتر، کاشمر،

بکیشه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان شوشتر در استان خوزستان ایران است.

ور خود از صدر تو یابم هیچ توقیع قبول یافت طبعم ملک حر و شخص ملک شوشتر

هرگه به زلف شانه زنی تبتست ‌کوی ور برکشی نقاب سرا شوشتر بود

تل هرسی ۰۰۴ مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان شوشتر، ۸۰۰ متری غرب پل مستوفی واقع شده و این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۲۸۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

سلیمان خان حداد شاه و شیخ جابر را دستگیر کرد و در قلعهٔ سلاسل شوشتر به بند کشید و سپس به تهران برد (سپهر، ۳/۳۴۶).

خوانده بودم درکتب‌، وصف بهار شوشتر یافتم کان را ز روی صدق‌، عنوان کرده‌اند

پیراهنیست گویی دیبا ز شوشتر کز نیل ابره استش و از عاج آستر

از نام دارندگان اين مشاغل در دربار نادرى ، خبر درستى در دست نيست دليل آن عدم رعايت نويسندگان اين عصر، در ضبط اسامى و مسووليت هاست ، نويسندگانى كه هم خود را مصروف به يادداشت اوضاع و احوال يك منظقه و يا شهرى خاص نموده اند، به تفصيل از شاغلان مناصب دولتى ياد كرده اند. فى المثل سيد عبدالله شوشترى ، ملقب به فقير، در تذكره ى شوشتر، اسامى افرادى چون حاجى محمد، حاجى محسن ، حاجى محمدعلى و حاجى معصوم را به عنوان تحويلداران شوشتر در 1142 ه .ق . / 1729 م . ذكر كرده است (443).

تا کند خور زرنگار این سیمگون خرگاه را تا کشد باد صبا بر آب نقش شوشتر

هر چه گفتم من نه مرد عشقم از اهل دمشقم گفت نی نی دانمت هستی «وفایی» زاهل شوشتر

در شوشتر سد گتوند (سد قدیم) بر اثر سیل کاملاً تخریب شد. پل اصلی و ورودی شهر (پل آزادگان امروز) تخریب شد.

نقشبندان قضا بر ز بر دیبهٔ خاک نقشها تازه‌تر از شوشتر آمیخته‌اند

با گهر بخشیدی او را بدره‌های زر سرخ تخته‌های جامهٔ بغداد و روم و شوشتر