پس دوزی

معنی کلمه پس دوزی در لغت نامه دهخدا

پس دوزی. [ پ َ ] ( حامص مرکب ) دوخت پشت لباس و امثال آن با دست و آن نوعی دوختن باشد در اصطلاح خیاطان.

معنی کلمه پس دوزی در فرهنگ معین

(پَ ) (حامص . ) دوختن لبه لباس با دست .

معنی کلمه پس دوزی در فرهنگ عمید

۱. دوختن پشت پارچه یا لباس با دست.
۲. دوختن آستر لباس به رویۀ آن با دست.
۳. کوک زدن.

معنی کلمه پس دوزی در فرهنگ فارسی

دوختن پشت لباس با دست بنوعی مخصوص .

معنی کلمه پس دوزی در ویکی واژه

دوختن لبه لباس با دست.

جملاتی از کاربرد کلمه پس دوزی

ولی چو جمله دهانم، کدام را دوزی‌‌؟ نیم چو سوزن کو را بود یکی سوفار
دولت آن شد که دل فروزی وز ترک امل کلاه دوزی
زآن چشمه خور کردند از پرده شب پیدا تاپرده غم دری تا چشم عدو دوزی
شهرستان ایرانشهر واقع در بلوچستان در سال ۱۳۹۷ به عنوان شهر ملی سوزن دوزی ثبت شد.
نمونه دوم این است که مستقیم روی پیراهن و پارچه سوزن دوزی انجام می‌شود و اتصال جداگانه انجام نمی‌شود.
ای دریده دل من از غم عشق زان لب چون عقیق کی دوزی
حایک به چادر شباهت دارد و گاهی همراه آن از یک قطعه پارچه دور دوزی شده نیز برای پنهان کردن بخش پایینی صورت استفاده می‌شود.
پژوهش‌هایی در تاریخ سیاسی- ادبی اسپانیا در قرون وسطی ۱۸۴۹ عنوان کتاب دیگری از دوزی است.
به وفایت که اگر دیده به تیرم دوزی ناجوانمردم اگر جز تو به جایی نگرم
نکو گفت دهقان فرزانه سر کرا دیده دوزی ز دل دورتر
چو خیاط سیه‌دوزی و سوزنهای تو سوزان کجا دوزی یکی جامه بیندازی دو صد سوزن
آسان تانکه و پیپ: نوعی دیگر از دوخت‌هایی که در سراوان و در لباس زنان (پیش‌سینه، در آستین، جیب و دمپای شلوار) دیده می‌شود آسان تانکه (حسن تانکه) و پیت دوزی (نوار دوزی) است. طریقه دوخت آسان تانکه، مانند شماره‌دوزی است که با روی هم قرار گرفتن، کم و زیاد شدن طرح و نقش دلخواه را می‌دوزند.
بروی و موی جانان کی توانی دیده کردن باز تو که چشم طمع از جان نمی بندی نمی دوزی
از صنایع دستی تولیدی این منطقه به فرش بلوچی و سوزن دوزی بلوچی که توسط بلوچ‌های افغانستان عرضه می‌شود می‌توان نام برد.
و درهمان زمان هنر سوزن دوزی بلوچی مهر اصالت از سازمان یونسکو را دریافت کرد.
سوزن دوزی بلوچی یا بلوچی دوزی که بر روی لباس زنانه بلوچی استفاده می‌شود در برخی از منابع زمان شروع این هنر ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال پیش از اسلام و شواهد موجود حاکی ازآن است که این شیوه دوخت از اوایل اسلام در میان قوم بلوچ رایج بوده و در دورة ایلخانی و به خصوص دور ه‌های تیموری و صفوی به اوج خود رسیده است.
زو به مقراض ارش نیمه دو برداری کیسه‌ای دوزی و درزش نپدید آری
خزسیم دوزی شده زیر سنگ قبای زرافشان بر آمد زتنگ
پیراهن گشاد و پرچینی که قد آن تا میان ساق پا می‌رسد، آستین آن از دو تکه و یک مرغک تشکیل می‌شود و مچ دار است و برای گشادی دامن آن از ترکهای راسته و گود استفاده می‌کنند. برای دوخت این لباس ۸ تا ۱۰ متر پارچه نیاز است و اغلب به رنگ سفید می‌باشد. این پیراهن از ۴۰ تکه تشکیل می‌شود، دور سجاف و سرمچ آن را با نخ سیاه، سیاه دوزی می‌کنند و روی آن کمربند شانه کش می‌بندند.