پس تاژک
جملاتی از کاربرد کلمه پس تاژک
اسفنج‌ها بیشتر دریازی و بعضی ساکن آب شیرین هستند. در حالت بالغ در یک جا ساکن هستند. اغلب کلونی دارند. تغذیه آنها از راه شبکه کانال‌هایی است که اطراف آنها را سلول‌های یقه‌دار و تاژک‌دار گرفته است. سلول عصبی ندارند و حدود ۵۰۰۰ گونه دارند. شامل رده‌های زیر است.
این تک‌سلولی منحصر به فرد، فلور طبیعی دستگاه گوارش موریانه است. موریانه‌ها به تاژک‌پری‌ها برای هضم سلولز چوبی که جویده‌اند، نیاز دارند و این تک‌سلولی هم برای تأمین ماده غذایی مورد نیازش به موریانه‌ها وابسته است. برای هضم کامل چوب، میکروارگانیسم‌های دیگری هم که ساکن روده موریانه هستند، در این همزیستی شرکت خواهند کرد. تاژک‌پری‌ها تارهایی دارند که از بدن گلابی‌شکل این تک‌سلولی مشتق شده‌اند، این تارها به این میکروارگانیسم برای حرکت درون روده موریانه کمک می‌کنند.
همزیست گاماپروتئوباکتری آن Candidatus Sodalis pierantonius str. SOPE قادر است شپشک برنج را با ویتامین‌های ضروری مانند اسید پانتوتنیک، ریبوفلاوین و بیوتین تأمین کند. در طول رشد لاروها، باکتری‌ها به افزایش ژن‌های سیستم ترشحی نوع سه و ژن‌های تاژک تکیه می‌کنند تا بتوانند سلول‌های بنیادی حشرات را آلوده کنند.
سلول جلبک‌های قهوه ای در قسمت پهلوها دارای تاژک‌های نامساوی هستند. برخی از جلبک‌ها دارای ساختمانی شبیه به برگ، ساقه، ریشه و گاهی گل‌آذین هستند.
برای مخابرات مولکولی متوسط‌برد نیز دو روش وجود دارد؛ استفاده از باکتری تاژک‌دار و موتورهای کاتالیستی که در هر دو روش اطلاعات به‌صورت رشته‌های DNA کدگذاری می‌گردد و از طریق نانوموتور یا باکتری، از فرستنده به دریافت‌کننده می‌رسد[۲].
بیشتر باکتری‌های عضو انتروباکتریاسه، متحرک و دارای چندین تاژک هستند و تعداد کمی نیز، غیرمتحرک هستند. بیشتر آنها همچنین دارای مویک هستند که به اتصال و چسبیدن سلول باکتری به جاندار میزبان، کمک می‌کند. این خانواده، شامل ۳۰ سرده و بیش ۱۰۰ گونه است و تمامی گونه‌ها فاقد توانایی تشکیل درون‌هاگ هستند.
زیست‌شناسان مکش‌گران را جزئی از رده آغازیان تک‌یاخته به‌شمار می‌آورند که به خاطر وجود تاژک در اطراف‌شان، تاژکداران نام گرفته‌اند و این در حالی است که نمونه‌های بالغ این آغازی، فاقد تاژک هستند و امکان حرکت آزادانه را مانند دوره‌های پیشین زندگی نخواهند داشت. بلافاصله پس از خروج از تخم، نمونه‌های جوان به یکدیگر متصل می‌شوند و طرحی از یک جلبک را ایجاد می‌کنند. در طول زمان تاژک‌ها از دست می‌روند و شاخک‌های سخت چسبناکی روی سطح تنه این جاندار جایگزین آنها می‌شوند. این شاخک‌ها ابزار دسترسی به شکار و فلج‌کردن آن هستند، طعمه‌ای که اغلب از این شکارچی بزرگ‌تر است.