پرسش واژه

به‌طور سنتی، مورخان یونان باستان میان دو گروه یا طبقه از تن‌فروشان تمایز قائل شده‌اند. این تاریخ‌دانان، هتایرای و پورنای (گروه دیگری از روسپیان) را متفاوت دانسته‌اند. برخلاف پورنای که در روسپی‌خانه یا خیابان، به عرضهٔ رابطهٔ جنسی به مشتریان متعدد می‌پرداختند؛ باور یا تصویر عمومی از هتایراها این بود که تنها تعداد کمی از مردان خاص در هر زمان مشتری آنان بوده‌اند؛ هتایراها روابط بلندمدت‌تری با مشتریان خود داشته‌اند و علاوه بر ارائهٔ خدمات جنسی، با آنان همراهی کرده و انگیزش فکری نیز به آنان می‌داده‌اند. برای نمونه، چارلز سلتمن در سال ۱۹۵۳ نوشت «هتایرای، قطعاً طبقهٔ اجتماعی متفاوتی بوده و اغلب زنانی با تحصیلات سطح بالا بوده‌اند.» با این وجود، اخیراً مورخان این که واقعاً تا چه حد تفاوتی میان هتایرای و پورنای وجود داشته است را زیر سؤال برده و مورد پرسش قرار داده‌اند. برای مثال، دومین ویرایش فرهنگ کلاسیک آکسفورد (فرهنگ اروپای قدیم آکسفورد)، چنین نوشته است که هتایرا، نوعی حسن تعبیر یا به‌گویی برای هر نوع تن‌فروش بوده‌است. کنستانتینوس کاپاریس از این دیدگاه پشتیبانی می‌کند و بر این باور است که با توجه به آن که در سخنرانی آپولودوروس در محاکمهٔ نئایرا، تمامی تن‌فروشان با واژهٔ هتایرا دسته‌بندی شده‌اند؛ این واژه به هر نوع روسپی گفته می‌شده است.

پرسش‌واژه‌های فارسی شامل مجموعه‌ای از ضمیرها و صفت‌های پرسشی هستند. ضمیرهای پرسشی شامل کی، چی، کِی، کجا، چرا و چند و صفت‌های پرسشی شامل کدام، یک، چند (تا) و چقدر هستند. این واژه‌های صرف‌نشدنی را می‌توان جای فاعل یا مفعول قرار داد و با خیزان کردن آهنگ جمله، یک پرسش پرسش‌واژه‌دار ساخت.

در واژه‌نامه اصطلاحات سادهٔ نظامی حکومت شوروی، در برابر مدخل دکترین نظامی این تعریف آورده شده است: «سیستم نظریات علمی مورد قبول رسمی یک کشور در مورد ماهیت جنگ‌های مدرن و کاربرد نیروهای نظامی در آن‌ها... دکترین نظامی دو جنبه دارد: جنبه سیاسی-اجتماعی و جنبه فنی-نظامی.» جنبهٔ سیاسی-اجتماعی «شامل تمام پرسش‌هایی که در مورد روش‌شناسی، اقتصاد، پایه‌های اجتماعی و اهداف سیاسی جنگ مطرح می‌شوند» است و جنبهٔ فنی-نظامی باید با اهداف سیاسی سازگار باشد. این جنبه شامل «خلق ساختار نظامی، تجهیز فنی نیروهای مسلح، تمرین‌های آن‌ها و مشخصات شیوه‌ها و ابزارهای هدایت عملیات‌ها و جنگ به طور کلی» است.