پر و پوچ

ناگهان تیرخواسان حوادث ز کمین قلم سهو به طغرای پر و کم زده‌اند

جبریل نگهدار قدم منزل عشق است ترسم که بسوزد زشعاعش پر و بالت

من بی کس ندارم این پر و بال نمی‌دانم تو می‌دانی بگو حال