پادتن حبه ای

چرا به راه خدا حبه ای نمی بخشد اگر بخیل خدا را کریم می داند

روزی به پیش او می‌گفتند که : دنیا با ملک الموت به حبه ای نیرزد.

گر بیابی حبه ای از قند ما گنج قارون را به یک جو نشمری

در خاطر هر که عشق ورزد عالم همه حبه ای نیرزد

و گفت، «بسیار کس است از امت من که اگر از شما دیناری یا درمی یا حبه ای خواهد به وی ندهید و اگر از حق تعالی بهشت خواهد به وی دهد و اگر دنیا خواهد ندهد و از خواری وی باشد که دنیا به وی ندهد». عمر رضی الله عنه اندر مسجد شد. معاذ را دید که همی گریست. گفت، «چرا همی گریی؟» گفت، «از رسول (ص) شنیدم که اندکی از ریا شرک است و حق تعالی دوست دارد پرهیزگاران پوشیده نام را که اگر غایب شدند کسی ایشان را نجوید و اگر حاضر آیند کسی ایشان را بنشناسد. دلهای ایشان چراغهای هدی باشد و از همه شبهت ها و ظلمت ها رسته باشند».

دنیا و آخرت بر رندان به نیم جو صد دل به حبه ای و دو صد جان به نیم جو

بیا، بصحبت قاسم حدیث دوست شنو تو قدر گنج چه دانی؟ که حبه ای ارزی

پیش آن گنج حبه ای ننمود گرچه گنجینه ها فرستادم

نشود حبه ای ازان ضایع روز محشر شود به او راجع